ابو حاتم محمد بن حبٌان ابن حبٌان تَمیمی بُستی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۷۰ -۳۵۴) قمری
محل تولد: بین سجستان و هرات
شهرت علمی و فرهنگی: محدث ، مورخ و فقیه شافعی
در خراسان ، عراق ، شام ، حجاز ، مصر حدیث شنید و استادان بسیاری را دید ، ولی از ابن‌خزیمه بیشترین تأثیر را پذیرفت. در بازگشت به زادگاهش با حنبلیان به ستیزه پرداخت و به‌علت نگرش مخالفی که در توحید و نبوت داشت به زندقه متهم شد ، لذا به سمرقند رفت ، و در آنجا به‌واسطه احاطه به حدیث و فقه ، منصیب قضاوت را به وی سپردند. در سفر به نیشابور خانقاهی در آنجا ساخت. در ۳۴۰ق به زادگاهش بازگشت و تا آخر عمر خود را در آنجا ماند. ابوحاتم خانه و کتابهٔ خود را وقف دانش‌پژوهان کرد. از آثار وی: "المُسند‌الصحیح"؛ در حدیث که برخی آن را از "سنن‌ابن‌ماجه" صحیح‌تر می‌دانند؛ روضهٔ‌العقلاء" در ادبیات؛ کتاب "الانواع‌والتقاسیم" یا "التقاسیم و الانواع" در حدیث؛ "معرفهٔ‌المجروحین من‌المحدثین"؛ "وصف‌العلوم و انواع‌ها"؛ "علل اوهام اصحاب‌التواریخ"؛ "تاریخ ابن حبان"؛ کتاب "الثقات".

منبع : مطالب ارسالی