شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
بیماری هوچکین
تحقیقات درباره بیماریهای سرطانی منجر به پیشرفت در مبارزه با بیماری هوچکین ، افزایش کیفیت زندگی مبتلایان و بهبود موفقیت درمان شده است . اکثریت بیماران مبتلا به هوچکین قابل درمان هستند و یا می توان گفت برای سالیان سال بیماری آنها قابل کنترل می باشد . تحقیقات نشان دهنده این واقعیت است که در آینده احتمال موفقیت در درمان این بیماری باز هم افزایش خواهد یافت .
هوچکین در واقع نوعی از انواع لنفوم است در واقع لنفوم واژه ایست مشترک که نشان دهنده بیماری در دستگاه لنفاوی بدن می باشد .
همانطور که می دانید دستگاه لنفاوی در واقع قسمتی از سیستم ایمنی فرد می باشد که شامل عروق و غدد لنفاوی است که درون آنها مایع لنف که مایعی شیری رنگ است جریان دارد . غدد لنفاوی بصورت توده هایی در نواحی کشاله ران ، زیر بغل ، شکم ، سینه و گردن دیده می شوند . البته طحال ، تیموس ، لوزه ها و مغزاستخوان نیز از دیگر اجزای دستگاه لنفاوی هستند .
در مورد مکانیسم ایجاد یاخته های سرطانی بصورت ساده می توان گفت : بدن از سلولهای متفاوتی تشکیل شده است . بطور طبیعی سلولهای بدن رشد می کنند و فقط زمانی که نیاز به سلولهای بیشتری وجود دارد . سلول جدید از تقسیم سلولهای قبلی ایجاد می شود . گاهی اوقات زمانیکه نیازی به سلول بیشتری وجود ندارد سلولها بدون مهار تقسیم می شوند و باعث ایجاد یک توده اضافی می گردند که می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند .
در بیماری هوچکین ، یاخته های لنفاتیک بسرعت تقسیم می شوند و بدون هیچ نظم یا مهاری رشد می کنند . چون بافت لنفاوی در تمامی قسمتهای بدن دیده می شود ، بیماری هوچکین نیز می تواند از هر قسمتی از بدن آغاز گردد . معمولاً در هوچکین بافت سرطانی به آرامی از یک گروه غدد لنفاوی به گروه دیگر انتقال می یابد .
● عوامل خطرساز :
علت یا علتهای بیماری هوچکین در حال حاضر کاملاً شناخته نشده اند . ولی بهرحال امروزه می دانیم که این بیماری مسری نیست و بدنبال جراحتها ایجاد نمی شود .
مهمترین عوامل خطرساز عبارتند از :
▪ سن ( معمولاً در سنین ۱۵ تا ۳۴ و بعد از ۵۵ سال دیده می شود . )
▪ جنس : بیشتر در مردان دیده می شود .
▪ سابقه خانوادگی : برادران و خواهران فرد مبتلا به هوچکین در معرض خطر ابتلای بیشتری هستند .
▪ بیماریهای ویروسی : بعضی از بیماریهای ویروسی احتمال ابتلا به هوچکین را افزایش می دهند ؟
لازم به تذکر است که وجود عوامل خطر به معنی ابتلای قطعی به بیماری نمی باشد بلکه احتمال آنرا می افزاید.
● علائم بیماری :
▪ بزرگی طولانی مدت غدد لنفاوی گردن ، زیربغل یا کشاله ران که معمولاً دردناک نیست .
▪ تبهای مکرر بدون علت مشخص
▪ تعریق شبانه
▪ کاهش وزن بیش از ۱۰ درصد بدون علت مشخص
بازقابل ذکر است وجود این علائم صددرصد به معنی ابتلا به هوچکین نیست و در اکثریت مواقع این علائم در بسیاری از بیماریهای ساده مانند آنفلوانزا نیز دیده می شود .
● تشخیص :
اگر پزشک به این بیماری مشکوک شود معاینه دقیقی از بیمار بعمل می آورد و بخصوص غدد لنفاوی ناحیه گردن ، زیر بغل ، کشاله ران را از نظر بزرگی و تعداد مورد بررسی قرار می دهد . پزشک ممکن است آزمایشات خون را نیز بعمل آورد ، همچنین تصویربرداری مختلفی نیز از قسمتهای مختلف بدن بعمل آورد .
در اکثریت موارد تشخیص دقیق منوط به تکه برداری غدد لنفاوی بزرگ شده ( بیوپسی ) می باشد که البته با صلاحدید پزشک معالج بعمل خواهد آمد .
اگر تشخیص هوچکین قطعی شود تعیین مرحله بیماری برای ازریابی دقیق روند پیشرفت آن اهمیت می یابد که پزشک بدین منظور اقدامات خاص تشخیصی را انجام خواهد داد .
● درمان :
تعیین مرحله بیماری نقش بسیار مهمی در روند درمان وی دارد . البته اندازه غدد لنفاوی درگیر ، علائم بیماری ، سن و عوامل دیگری نیز در تعیین روند درمان مؤثر هستند .
بیماران مبتلا به هوچکین با صلاحدید پزشک معالج خود ممکن است علیه آنفلوانزا ، ذات الریه و مننژیت واکسینه شوند . برای درمان هوچکین ممکن است از روش های شیمی درمانی و رادیودرمانی استفاده شود .
باید توجه داشت درمان هوچکین با داروهایی انجام می شود که اغلب دارای عوارض جانبی هستند که البته گریزی از آنها نیست .
همانطور که اشاره شد نتیجه درمان یک بیمار هوچکین به عوامل مختلفی از قبیل مرحله بیماری ، پاسخ بیمار به درمان ، سن بیمار و سلامت عمومی وی دارد . در ضمن پاسخ به درمان نه تنها در مورد هوچکین بلکه در تمامی بیماریها از یک فرد به فرد دیگر متفاوت است چون انسانها به دلایل ژنتیکی و محیطی با هم تفاوت دارند .
بعضی از عوارض جانبی درمان عبارتند از : تهوع و استفراغ و گلودرد ، مشکلات بلع غذا
بهرحال در طی درمان بهتر است در رژیم های غذایی به پروتئین و کالری کافی توجه نمود .
● پیگیریهای پس از درمان :
باید توجه داشت که بسیاری از بیماریها ممکن است پس از بهبود اولیه عود کنند و هوچکین نیز از این قاعده مستثنی نیست . لذا یک بیمار هوچکین پس از درمان باید بطور منظم تحت مراقبت و معاینات پزشکی قرار گیرد . که البته این پیگیریها از مهمترین قسمتهای درمان هستند و یک بیمار هوچکین باید کوچکترین تغییرات سلامت خود را به پزشک معالج خود اطلاع دهد .
منبع : واحد مرکزی خبر
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران دولت حجاب رئیس جمهور پاکستان گشت ارشاد رئیسی دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
سیل سلامت قتل کنکور تهران سردار رادان سازمان سنجش آتش سوزی شهرداری تهران پلیس اصفهان زنان
قیمت دلار دلار سایپا خودرو قیمت خودرو تورم قیمت طلا بازار خودرو ارز مسکن بانک مرکزی ایران خودرو
کیومرث پوراحمد خودکشی تلویزیون سینمای ایران فیلم ترانه علیدوستی سریال گردشگری موسیقی مهران مدیری کتاب
اینترنت کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه روسیه چین حماس طالبان اوکراین ایالات متحده آمریکا طوفان الاقصی
فوتبال پرسپولیس جام حذفی آلومینیوم اراک استقلال فوتسال بازی تراکتور بارسلونا باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتسال ایران لیگ برتر انگلیس
هوش مصنوعی سامسونگ گوگل الماس همراه اول ناسا فیلترینگ
سازمان غذا و دارو مالاریا کاهش وزن آلزایمر زوال عقل