عمادالدین محمود گیلانی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد
تولد و وفات: ( ... - مقتول ۸۸۶) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر و نویسنده
معروف به محمود قاوان ، غوان یا گاوان و ملقب به خواجهٔ جهان. گفته می‌شود دلیل اضافهٔ نامش به "گاوان" یا "قاوان" انتساب خاندانش به روستائی در گیلان به همین نام است. وی تا چهل‌وسه سالگی سفرهای زیادی کرد و سپس به دربار علاء‌الدین احمد دوم ، پادشاه بهمنی دکن (م۸۶۲ق) رفت. در ۸۶۲ق شاه بهمنی او را به منصب وکیلی رساند و بعد از طرف نظام‌الدین احمد شاه بهمنی (۸۶۵-۸۶۷ق) در این منصب بود و محمدشاه او را خواجهٔ جهان لقب داد ، ولی سرانجام به قتل او فرمان داد. گیلانی در ضمن منصب دبیری هم داشت و در این شغل بسیار فعال بود و کتاب‌هائی چند در فن انشاء نوشته بود. از آثار وی: "ریاض الانشاء" ، که به "منشآت" خواجهٔ‌جهان معروف است؛ "مناظرالانشاء" که معروفترین کتاب اوست"؛ "قواعد‌الانشاء". بنا به قول مؤلف "تاریخ ادبیات در ایران" ، عماد‌الدین گیلانی "دیوان" شعری نیز داشته که تا روزگار تألیف "تاریخ فرشته" رایج بوده است و غیر از آن در دکن آثار خیری نیز دارد که از آن جمله به مدرسه و مسجدی که دو سال پیش از مرگ آن را بنا کرد ، می‌توان اشاره کرد.

منبع : مطالب ارسالی