موفقیت ما ایرانی ها

معصومه فیروزی توقعی ندارد، او هنوز با اتوبوس راه خانه تا آزمایشگاه را طی می كند و خودش می گوید: خدا بالای سر ماست و ما را می بیند . پوریا از بهبود یكی از بیماران كه در هنگام اسارت در عراق و زیر شكنجه دچار قطع نخاع شده است با آب و تاب توضیح می دهد و می گوید: همان برای من بس است .
مدیران دانشگاهی و مراكز تحقیقاتی و سیاستگذاران مربوطه باید بدانند كه فیروزی در هیچ دانشگاه آمریكایی و اروپایی درس نخوانده است و هنوز دانشجوی دكترای ژنتیك ملكولی است. تمام فعالیتهای خود را در ایران انجام داده و در طول تحقیقات خود فقط در نوشتن یك مقاله با معیارهای آی.اس.پی كه معیار ارزیابی استادان دانشگاه است، شركت داشته. اما كار او از مهم ترین كارهایی است كه به كار ملت ما می آید. این همان علمی است كه ما نیاز داریم. ببینید كه چگونه هنوز مراحل كلینیكی این طرح كه شاید چند سال طول بكشد تمام نشده، مدیران به فكر تولید ثروت از آن هستند و در این فكرند كه مركزی برای مداوای بیماران خارج از كشور تأسیس كنند.
همچنین باید بدانند كه پوریا مشیدی نه المپیادی است نه دو رقمی در كنكور، اما هر كس كه با كار او آشنا شود و فعالیتهای علمی او را وارسی كند، اقرار خواهد كرد كه به راستی شایسته عنوان نخبه است. اما از هیچ یك از امتیازات نخبگی برخوردار نخواهد بود بنابراین جا برای اصلاح و ارتقای معیارهای نخبگی هست.
و مهندس سجادی، مدیر ریسكهای بزرگ باید بداند كه ریسكهای بزرگتری هم هست كه شخصیتی مثل او به راستی شایسته آنهاست.
* * *
دیروز با جوانی خوزستانی از طریق تلفن حرف می زدم. وقتی شنید كه در جریان این تحقیق علمی بوده ام، با اشتیاق از من درباره چند و چون ماجرا سؤال كرد.داشتم برایش توضیح می دادم كه تماسمان قطع شد. چند دقیقه بعد دوباره تلفن زد و گفت: خوب ادامه بدید، داشتید راجع به موفقیتمان حرف می زدید . من از تعبیرش با عبارت موفقیتمان تعجب كردم.
با استفهام و تعجب پرسیدم موفقیتمان؟ با اطمینان و آرامش گفت: بله موفقیتمان! موفقیت ما ایرانیها . در دل به درك عمیقش آفرین گفتم. به راستی این موفقیت یك تن و یك گروه نیست. موفقیت یك ملت است.
دكتر آشتیانی

منبع : روزنامه همشهری