تحلیلی بر عیوب جوشکاری الکترونیو راهکارهای رفع آن

نظر به اهمیت و ویژگی های علمی ، فنی و کاربردی جوشکاری الکترونی در صنعت در این مقاله ابتدا به طور اجمالی به بررسی تاریخچه و روش جوشکاری الکترونی و مهمترین مزیت ها ، محدودیت ها و کاربردهای آن پرداخته شده است و سپس ضمن بررسی و معرفی عیوب جوشکاری با پرتو الکترونی ، تحلیلی بر عیوب این جوشکاری و عوامل ایجاد کننده و راهکارهای رفع عیوب ارائه شده است .
● مقدمه
نتایج تحقیقات و مطالعات انجام شده بر روی فرآیند جوشکاری با پرتو الکترونی در کشور فرانسه در ۲۳ نوامبر ۱۹۵۷ توسطJ. A. Stohr منتشر شد.فیزیک دان آلمانی استیجروالد با انجام مطالعات و تحقیقات علمی ، کاربردهای جوش الکترونی را توسعه داد و برای اولین بار ماشین جوشکاری الکترونی را به طور عملی در سال ۱۹۵۸ به کار برد و رسما آن را وارد صنعت نمود . جوشکاری با پرتو الکترونی یک روش اتصال ذوبی است که در آن اتصال در ناحیه جوش به وسیله گسیل پرتو الکترونی با انرژی زیاد به قطعه کار به وجود می آید . حرکت بسیار سریع الکترونها که خود ذرات پایه اتمی با جرم خیلی کم و با بار منفی هستند اساس جوشکاری الکترونی می باشد . انرژی جنبشی مورد نیاز جوشکاری (برای تبدیل آن به حرارت) از شتاب دادن الکترون ها از ۳۰-۶۰ درصد سرعت نور بدست می آید که این کار توسط واحدی بنام تفنگ الکترونی صورت می گیرد.
تفنگ الکترونی شبیه لوله تصویر ساز تلویزیون است . با این تفاوت عمده که قدرت اشعه الکترونی در آنها متفاوت است به طوری که در لوله تصویر ساز تلویزیون قدرت اشعه کم ولی در تفنگ الکترونی قدرت اشعه بسیار زیاد است . در محل جوش ، انرژی جنبشی بسیار زیاد الکترونها تبدیل به حرارت مورد نیاز برای ایجاد جوش می شود. اشعه الکترونی در خلا تولید می شود و با استفاده از اریفیس های مناسب و چند سری محفظه می توان اشعه را به محیط غیر خلا هدایت کرد و عمل جوشکاری را انجام داد چرا که جوشکاری در خلا بهترین کیفیت و بیشترین نسبت عمق نفوذ به عرض را دارد.

حسین عطا