«گوشش کر است»

هرچه می‌گویم ندوشش، جیب من گاوی نر است/ خرجِ بالا کارِ خود را می‌کند، گوشش کر است!/ راستش از بس که غافل هست از اوضاعِ من/ پیش خود می‌گویم او حتماً نمی‌فهمد، خر است/ ورنه با موجودی کم‌ارزش و منهای صفر/ کی دگر یک آدمی فکرِ جهاز دختر است؟/ بگذریم از عده‌ای که آجُر دیوارشان/ هر ردیفش، نصفش از دُر است و نصفش از زر است/ عده‌ای چون بنده یک‌لا قبای آس و پاس/ سهم‌مان از نام هم، الاحقر و الاصفر است/ جیب ماها مثل فرق کَلّه‌ روشن‌سران/ خالی از یک تار مو هست و بلانسبت گر است/ طفل‌مان از بس نخورده شربت «ب‌ کمپلکس» / ظاهراً یک خورده بیش از حد نحیف و لاغر است/ خرجِ بالا کار خود را می‌کند گویا که ما/ این برِ دیوار دنیاییم و ایشان آن بر است/ یا که ماها در کتابِ نغز فرهنگ لغات/ معنیِ «هیچیم» و وی معنا و مفهومِ «هر» است/ دخل ماها زیر خط فقر هست و خرجمان/ از قضا بالاتر از خط، بلکه خطِ آخر است/ خرج بالا بنده را محروم کرده است از کلاه/ گرچه فصل سرد پاییز است و ماه آذر است/ طنز با آواز احمد خواند و شخصی چون شنید/ گفت لابد چارپا این دور و بر در عرعر است/ /

منبع : روزنامه تحلیل روز