شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
روزهای دور از دارو
ناصر خسرو دیگر داروخانه ای بزرگ در پیاده رو یا مركز فسادی كه مسئولان از آن یاد كرده اند، نیست اما نگرانی مردم سرجای خود است. پاكسازی ناصرخسرو انجام شد، اما ادامه این روند نیاز به همكاری همه دستگاه ها دارد.
ناصرخسرو یكی از خیابان های قدیمی تهران است كه از نخستین سال های جنگ و همزمان با آغاز تحریم های همه جانبه علیه ایران، به تدریج به پاتوق فروشندگان داروهای نایاب تبدیل شد؛ كوچه پس كوچه هایی تنگ كه هر گوشه آن پر بود از فروشندگان معجون زندگی. اغلب كسانی كه در دو دهه گذشته با داروهای نایاب و كمیاب سروكار داشته اند، خیابان ناصرخسرو را به عنوان تنها مركز تهیه چنین داروهایی می شناسند. در واقع اغلب داروهای خاص، پس از ورود به كشور از چرخه توزیع داروخانه ای خارج و در خیابان ناصرخسرو عرضه می شدند. این در حالی است كه هنوز هم بیماران برای تهیه دارو های نایاب خود مجبورند با مراجعه به داروخانه های ۱۳آبان و هلال احمر در تهران، نیاز خود را تامین كنند. با این همه، واقعیت آن است كه بسیاری از مراجعه كنندگان به این مراكز، هرگز به داروی خود دست نمی یابند. ناصرخسرو اما داروخانه بزرگی بود كه همه جور دارویی در آن یافت می شد. این دارو ها كه از سوی باندهای بزرگ و پر قدرت با سوءاستفاده از سهمیه های نهادها و سازمان ها وارد كشور می شد، از سوی دلالان خرده پا خریداری و در نهایت از طریق فروشندگان خرده پا در خیابان ناصرخسرو عرضه می شد.
به رغم اینكه فرمانده نیروی انتظامی و وزیر بهداشت تاكید كرده اند كه با پاكسازی خیابان ناصرخسرو قصد دارند تا به توزیع داروها سروسامانی بدهند، اما به نظر نمی رسد تا هنگام ساماندهی عرضه داروهای نایاب در كشور، برخورد با فروشندگان دارو در ناصرخسرو بتواند مشكلی را حل كند.در این میان هرچند كه تاكنون هیچ آمار رسمی درباره تعداد جان باختگان حاصل از نبود دارو بر اثر تحریم و موارد مشابه آن ارائه نشده، اما با یك حساب سر انگشتی می توان حدس زد تعداد جان باختگان كم نبوده است و هیچ كس هم البته مسئولیت آن را برعهده نمی گیرد. به هر حال باید پذیرفت كه چنانچه جغرافیای جرم محدود نشود بسیاری از خیابان های شهر استعداد تبدیل شدن به ناصرخسرویی دیگر را دارند.درواقع مبارزه با توزیع داروهای قاچاق از طریق اشغال مكان هایی نظیر ناصرخسرو و تنبیه قاچاقچیان دارو به تنهایی به جایی نخواهد رسید و مسئله مبارزه با قاچاق فقط با تكیه به این شیوه شكست خواهد خورد. مشكل توزیع داروهای قاچاق را باید به شیوه های مختلف نظیر توجه به ضرورت ورود برخی از داروهای مورد نیاز بیماران به كشور و به شیوه قانونی حل كرد.پزشكان نیز نباید بیماران را به تهیه داروهایی كه در فهرست داروهای مجاز كشور قرار ندارد، ترغیب كنند كه این امر نیز نیاز به فرهنگ سازی دارد.
زمانی كه پزشكان از داروهایی كه در فهرست دارویی كشور وجود ندارد برای بیماران تجویز می كنند، بیماران به هر طریقی كه شده آن را تهیه می كنند، چرا كه این داروها برای بیمارستان لازم است و زمانی كه داروخانه ها نتوانند آن را در اختیار بیماران قرار دهند آنان نیز به تهیه آن از مكان غیرمجاز اقدام می كنند.
منبع : روزنامه همشهری
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران مجلس شورای اسلامی مجلس حجاب دولت دولت سیزدهم رئیسی رئیس جمهور سیدابراهیم رئیسی گشت ارشاد توماج صالحی جمهوری اسلامی ایران
تهران قتل شهرداری تهران سیل هواشناسی پلیس کنکور وزارت بهداشت بیمارستان سلامت زنان سازمان سنجش
قیمت دلار خودرو قیمت خودرو بازار خودرو دلار بانک مرکزی قیمت طلا سایپا مسکن ارز ایران خودرو تورم
سینمای ایران سینما سریال تلویزیون سریال پایتخت قرآن کریم موسیقی رهبر انقلاب فیلم ترانه علیدوستی مهران مدیری کتاب
کنکور ۱۴۰۳ اینترنت عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی آمریکا فلسطین غزه جنگ غزه روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال جام حذفی آلومینیوم اراک فوتسال بازی تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس بارسلونا سپاهان
هوش مصنوعی نخبگان سامسونگ مدیران خودرو اپل فناوری آیفون ناسا بنیاد ملی نخبگان ربات رونمایی
سازمان غذا و دارو کاهش وزن روانشناسی بارداری مالاریا افسردگی آلزایمر