۸ دی ـ ۲۹ دسامبر ـ کازرونی ها نیروهای انگلیسی را شکست دادند ، ولی...

مقامات انگلیسی كه طبق پیمان سن پترزبورگ نیمه جنوبی وشرقی ایران را به نام منطقه نفود در كنترل داشتند در پی حملات كازرونی های میهندوست به تاسیسات انگلیسی در این شهر و نا امن ساختن راههای اطراف برای جلوگیری از تردد آزادانه انگلیسی ها و عوامل آنان، ۲۸ دسامبر سال ۱۹۱۶ دستور دادند كه پانصد تن از نظامیان تحت فرمان آنان مركب از سربازان هندی و افراد « اس پی آر » با چند توپ و مسلسل از شیراز به كازرون بروند و كازرونی ها را سركوب كنند .
این نیرو روز۲۹ دسامبر ( هشتم دی ماه ۱۲۹۵ خورشیدی ) شیراز را به عزم كازرون ترك كرد. نیروی اعزامی پس از درگیری با كازرونی ها كه شماری داوطلب با تجهیزاتی ناچیز بودند با تحمل تلفات سنگین به شیراز بازگشت.
مجسم كنید كه اگر در مرداد و شهریور ۱۳۲۰ (۲۵ سال بعد) چند ایرانی!! به میهن خود خیانت نكرده بودند و ارتش چهارصد هزار نفری ایران را مرخص نساخته بودند چگونه انگلستان می توانست با نزدیك به چهار هزار سرباز عمدتا هندی كه از طریق خاك عراق به ایران فرستاده بود وطن ما را كه صدها سال یك امپراتوری مافوق نیرومند بود تصرف كند و شاه آن را به تبعید بفرستد!. این ادعا كه تسلیم شدن بهتر از تحمل تلفات بود مسخره است. اگر این استدلال (حرف مفت) درست بود؛ پس روسها به جای تحمل ۲۷ میلیون كشته باید استالن را می گرفتند و تسلیم هیتلر می كردند و به زندگی خود ادامه می دادند و .... تلفات ایرانیان پس از تحت اشغال در آمدن وطن، از گرسنگی و بیماری و نوكری كردن های بعدی بمراتب بیشتر از جنگ بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز