برزیل و میزبانی جام جهانی۲۰۱۴

جای تعجبی نداشت كه كلمبیا از كورس تصاحب میزبانی مسابقه های فوتبال جام جهانی۲۰۱۴م كنار كشید. حالا برزیل تنها كاندیداست، اما جالب تر این كه حتی این امر نیز میزبان شدن برزیلی ها را قطعی نكرده و تضمینی براین موضوع نیست. حتی اگر برگزاری این پیكارها را به برزیل بسپرند، این شروع تلاش و نبرد اصلی و مشكلات بیشمار در این كشور خواهد بود.
اگر برزیل به تنها نامزد برگزاری جام جهانی تبدیل شده، به این دلیل است كه فیفا از مدتی پیش تصمیم گرفت كه این امر (میزبانی) نوبتی شود و به تناوب و ترتیب میان قاره های مختلف تقسیم گردد و از آنجا كه قاره آمریكا از ۱۹۹۴م به بعد میزبان نبوده و اروپا در ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶و آسیا در ۲۰۰۲ میزبان بوده اند و آفریقا هم در ۲۰۱۰ بر چنین مسندی می نشیند، با آمریكای جنوبی است كه در سال۲۰۱۴م قبول مسئولیت كند.
اما ایرادات سازمانی و تشكیلاتی و ضعف در كارهای سخت افزاری و نرم افزاری در برزیل چنان موجود و مشهود است كه احتمال دارد میزبانی به این كشور واگذار نشود به طوری كه آمریكا كه در سال۹۴ میزبان بود، از حالا برای گرفتن جای برزیل اعلام آمادگی كرده است. یوفا، یعنی اتحادیه فوتبال اروپا پا پیش گذاشته و برای میزبانی ابراز تمایل نموده است. اگر دوره ۲۰۱۴ در هر مكانی به جز اروپا برگزار شود برای نخستین بار خواهد بود كه دو دوره پیاپی این رقابت ها در قاره ای به جز اروپا برپا خواهد شد. این در حالی است كه اروپا از دیرباز تضمین كننده اصلی درآمد و منابع مالی و امكانات اقتصادی این جام بوده است و بعید است كه فیفا در صورت قرار گرفتن زیر فشار و الزام، از پس دادن میزبانی به اروپایی ها ابایی داشته باشد.
● ۱۸ شهر
در خود برزیل خیلی ها هستند كه می گویند این كشور نباید اقدام به برگزاری این پیكارها كند و آن را «سرزمین مشكل ها» نامیده اند. به اعتقاد آنها اولویت های مهم تری در برزیل وجود دارد كه باید به آنها پرداخته شود.
كار زمانی بیشتر گره خورد كه اورلاندو سیلوا وزیر ورزش برزیل تصریح كرد برای میزبانی مسابقات مختلف جام ۲۰۱۴م، حدود ۱۸ شهر در این كشور در نظر گرفته شده اند. این در حالی است كه آلمان در سال۲۰۰۶ در حداكثر ۱۲ شهر اقدام به برگزاری مسابقه ها كرد و فرانسه در سال۹۸ به ۱۰ شهر اكتفا كرده بود.
در برزیل استادیوم های كم شماری را می یابید كه شرایط و الزام های برگزاری مسابقات جام جهانی را داشته و در واقع استاندارد باشند و بسط دادن رقابت ها به ۱۸ شهر و استادیوم مخارج و هزینه ها را به خوبی خواهد ساخت. مارچلو داماتا مفسر پرنفوذ روزنامه لنس برزیل نوشته است: «مثل این كه آقای وزیر (اورلاندو سیلوا) اصلاً نمی داند برزیل صاحب بالاترین میزان مالیات ها در سطح جهان است و همچنین در زمینه های تحصیلی و جرم و جنایت نیز ركوردها و آمار بسیار بدی را در اختیار دارد.
بدتر از همه، نحوه سرمایه گذاری مالی بر روی بازی های پان آمریكن است كه نشان می دهد تخصصی دراین زمینه در كار نیست...»
بازی های پان آمریكن ۲۰۰۷م به واقع در ماه جولای امسال در ریودوژانیرو برگزار می شود و چگونگی سازماندهی این پیكارها بحث برانگیز بوده است. هزینه ها چندبرابر ارقام اولیه شده وهنوز بعضی استادیوم های مقرر مهیا نگشته اند و بسیاری از وعده هایی كه درباره تقویت وسائل ارتباطی و حمل ونقل در این شهر داده شده بود، نادیده گرفته شده است و مسئولان امر از خیر آن گذشته اند.
● سر به فلك می زند
سال پیش كه جام جهانی هجدهم را در آلمان داشتیم، به هر ورزشگاه حداقل ۵ مسابقه رسید و این حدنصاب در سال۹۸ و در فرانسه، به ۶ بازی برای هر استادیوم رسید. كشاندن مسابقه ها به ۱۸ استادیوم، سهم هر كدام را كاهش می دهد و بر بعضی ورزشگاه ها بیشتر از ۳ دیدار نمی رسد كه دوتای آنها در دور مقدماتی خواهد بود، موقعی كه بعضی بازی ها جذابیت لازم راندارند و تیم های حاضر در میدان آن قدرها هم مدعی و قدرتمند نیستند.
خرج ساخت استادیوم های جدید در برزیل سر به فلك خواهد زد، اما بزرگی آنها در تضاد با تماشاگران اندكی است كه برای بعضی از مسابقه های جام، پیش بینی می شود. پس از پایان این رقابت ها نیز این استادیوم ها روی دست می مانند و معلوم نیست چه كسی می خواهد آنها را ساماندهی و حفظ و سرمایه ای كلان را صرف این امر كند.
در حالی كه گرایش ها و رویكردها چه در جام جهانی و چه در المپیك ها طی سال های اخیر به سوی كوچك و ساده سازی امور بوده است و پرهیز از پیچیده و وسیع سازی امور در دستور كار قرار دارد، برزیل ناگهان می خواهد مسابقه های جام جهانی۲۰۱۴م را میان ۱۸ ورزشگاه و شهر پخش كند.
پیشینه برزیل هم در زمینه استفاده نادرست از سرمایه ها و امكانات دولتی به وسیله سازمان ها و افراد غیردولتی تیره و وسیع است و معلوم نیست این بنیادها چگونه می توانند با پول هنگفتی كه برای میزبانی جام جهانی۲۰۱۴م فراروی شان است برخورد سالمی داشته باشند. همه این ها به ما می گوید احتمال این كه میزبانی جام جهانی مذكور در واقع به برزیل واگذار شود، اندك است و شاید تنها كاندیدای آمریكایی برگزاری این مسابقه ها ناكام و مثل كلمبیا حاشیه نشین گردد.

منبع : روزنامه ایران