آمار و کیفیت را با هم بالا ببریم

دکتر کمال محامدپور، معاون آموزش، پژوهش و امور بین‌الملل وزارت ارتباطات وظیفه و رسالت سنگین و حساسی در حوزه ICT دارد و آن مراقبت و پاسداری از ارزش‌های علمی، کیفی و دانش مدارانه طرح‌های عریض و طویل وزارتخانه خود است.
به عبارتی در حالی که دیگر همکاران و یاران همتراز وی در وزارتخانه فکر و ذکری جز توسعه کمی، عددی و آماری شبکه و خدمات ارتباطی ندارند و هر شب خواب نمودارهای بلندتر و جدول‌های پررقم‌تر و درآمدهای کلان‌تر را می‌بینند، محامدپور باید مراقب کیفیت خدمات و تجهیزات ارایه شده به مردم باشد تا در سایه آموزش و پژوهش پیوسته، مشتریان از خدمات با کیفیت‌تر و مقبول‌تری بهره‌مند گردند.
از همین رو با معاون آموزش، پژوهش و امور بین‌‌الملل وزارت ارتباطات، درباره کیفیت خدمات، مشکلات مزایده اپراتور سوم، کیفیت تجهیزات و تنگناهای رقابت تولید کنندگان ایرانی با همتاهای چینی خود گفت‌وگو کرده‌ایم.
دکتر محامدپور در این مصاحبه صحبت‌های شنیدنی و یادداشت کردنی دارد که خواندنی هم هست.
با توجه به انجام تشریفات اولیه مزایده اپراتور سوم، ابهامات ایجاد شده درباره تغییر مکرر زمان‌بندی مراحل مزایده از جمله مهلت‌ فروش اسناد، تحویل پاکات پیشنهاد و تغییر مفاد اسناد از عواملی است که نه تنها خریداران اسناد بلکه افراد درگیر در این حوزه را آشفته کرده، نظر شما درباره این اتفاقات چیست؟
در برخی از موارد نظر شما را تایید می‌کنم، اما مجریان برگزاری مزایده نیز محدودیت‌هایی دارند که به آنها نیز باید توجه شود.
برگزاری مزایده اپراتور سوم مطابق یک برنامه توسط مجری در حال انجام است و اگر تغییراتی ایجاد می‌شود قطعا دلایل موجهی برای آنها وجود دارد. این مزایده زیر نظر شورای عالی نظارت برگزار می‌شود و هر چند هفته یک بار گزارش پیشرفت برنامه توسط مجری به این شورای عالی ارایه می‌شود.
▪ نام برنده مزایده بالاخره چه زمانی اعلام خواهد شد؟
ـ امیدواریم اواخر آذرماه جاری یا اوایل دی‌ماه برنده مزایده مشخص شود.
▪ در هفته‌های گذشته این شایعه که احتمال واگذاری سهام اپراتور سوم تا سقف ۹۹ درصد به سرمایه‌گذاران خارجی وجود دارد نقل محافل رسانه‌ای و شرکت‌های خریدار اسناد بود، قانون در این باره چگونه تفسیر می‌شود؟
ـ براساس قوانین سرمایه‌گذاری خارجی اگر شرکتی خارجی در ایران شرکتی را با هویتی ایرانی با هر میزان سهم به ثبت رسانده باشد می‌تواند در این مزایده حضور پیدا کند.
▪ پس احتمال واگذاری بیش‌تر از سقف ۴۹ درصد اعلامی وجود دارد؟
ـ این را شما می‌گویید. باید ببینیم قانون در این رابطه چه می‌گوید. برای رفع این ابهامات احتمالا جلسه‌ای مجدد با حضور خریداران اسناد برگزار خواهد شد.
▪ همان‌طور که شما نیز آگاهید ورود تجهیزات مخابراتی چینی به ایران در چند سال گذشته بسیار افزایش پیدا کرده است که به اعتقاد کارشناسان این موضوع موجب از بین رفتن صنایع داخلی در آینده‌ای نزدیک خواهد شد، دولت در این بخش برنامه‌ای ندارد؟
ـ قبل از ورود به این بحث باید نگاهی هم به بازار جهانی داشت. موضوعی که شما مطرح کردید تنها مختص به ایران نمی‌شود بلکه تمام دنیا با این موضوع درگیر هستند به نحوی که شرکت‌های چینی در تمامی صنایع از جمله صنایع هایتک در حال ریشه دواندن هستند که این موضوع موجب نگرانی بسیاری از دولت‌ها شده است.
▪ اما در خصوص ایران، این حرکت کمی متفاوت به نظر می‌رسد چرا که متاسفانه در ایران تصمیمات بلند مدت گرفته نمی‌شود و بسیاری از امور بدون کار کارشناسی به مرحله اجرا می‌رسد.در بخش خرید تجهیزات باید با سیاست‌گذاری صحیح از شرایط موجود جهانی به نحوی استفاده کنیم که هدف اصلی ساپورت کردن و تقویت شرکت‌های داخلی باشد نه شرکت‌های چینی.
ـ پس با این موضوع که برخی از مسوولان دولتی آگاهانه یا سهوا با خرید تجهیزات چینی موجب از بین رفتن صنایع داخلی می‌شوند
▪ موافق هستید؟
ـ تا زمانی که نگاه ما تنها افزایش تعداد دایری و ارایه تلفن آن هم با سرعت هر چه بیش‌تر باشد، به ناچار مجبور به استفاده از تجهیزات چینی هستیم آن هم با این توجیه که تولیدکنندگان داخلی توان ارایه این میزان از تجهیزات را ندارند.
اگر نگاه ما رسیدن به خودکفایی در بخش تولیدات مخابراتی است باید پیه برخی از مشکلات ان را نیز به تن بمالیم.
اگر اصل را بر تولید و حمایت از صنعت بگذاریم باید به هر طریقی که شده از این بخش حمایت همه‌جانبه شود ولو اینکه سرویس و یا تجهیزات مورد نیاز را گران‌تر از مشابه خارجی خریداری کنیم.
برای رسیدن به اهداف خودکفایی باید نحوه تصمیم‌گیری‌های فعلی عوض شود، واگر این موضوع اتفاق نیفتد شرکت‌های خارجی از فرصت‌، بیش‌ترین استفاده را خواهند برد.
یکی دیگر از مواردی که شاید موجب ناامنی سرمایه‌گذاری در این بخش شده، نبود حمایت‌های فنی در کنار حمایت‌های مالی و معنوی است.
موضوعی که در حال حاضر به نحوی مدیریت می‌شود که برخی از افراد توقع دارند تولیدی که در داخل برای اولین بار شکل گرفته همپای مشابه تولیدات خارجی مثل نوکیا، زیمنس یا الکاتل کار کند.
مگر نوکیا، الکاتل و زیمنس از همان ابتدای کار غول‌های این صنعت بودند. پس اگر ما قصد حمایت از تولیدات داخلی را داریم نه تنها در شعارها بلکه در مرحله اجرا باید آن را به درستی عملیاتی کنیم.
دولت در این مسیر باید با دادن سوبسید و تشویق‌های دیگر از تولیدکنندگان داخلی حمایت کند تا آنها بتوانند منسجم و فقط باتفکر افزایش دانش فنی به حرکت خود ادامه دهند.
مدیران شرکت‌های دولتی و خصوصی مخابراتی هم که مصرف کننده تجهیزات هستند باید سطح توقع و انتظارات خود را پایین بیاورند.
▪ قانونی برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی در این بخش وجود ندارد؟
ـ متاسفانه قوانین فعلی نیز با توجه به شرایط فعلی کاربردی نیست چراکه تحریم‌ها دراین بخش کارساز است و یا اینکه دولت‌ها با تغییر قوانین آن هم به اقتضای زمان موجب فاصله گرفتن از هداف بلند‌مدت می‌شوند.
▪ نقش خود تولیدکنندگان داخلی در این عرصه چیست؟
ـ به نکته مهمی اشاره کردید، متاسفانه برخی از شرکت‌های داخلی با عملکردی که دارند موجب ثبات این ذهنیت می‌شوند که تجهیزات ایرانی دارای کیفیت نبوده و مدیران ناچارند برای پیشبرد اهداف خود از تجهیزات خارجی استفاده کنند.
بحث دیگری که وجود دارد این است که خود مدیران صنایع مخابراتی نیز باید خود را با فناوری روز هماهنگ کنند و تولیدات خود را تا جایی که امکان دارد از نظر کیفیت به سطح تجهیزات مشابه خارجی برسانند.

گفت و گو: عبدالله افتاده

منبع : روزنامه فناوران