یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
سیزده فروردین روز طبیعت
سیزده، روز پایان دوره جشن های نوروزی است. در این روز مردم بنابر یک سنت فرهنگی از خانه ها بیرون و به دشت و صحرا و باغ می روند تا آخرین روز عید را در طبیعت و درکنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه ها و جویبارها به شادی و خوشی بگذرانند.
در گذشته، مردم قید و بندی برای رفتارهای خود در روز سیزده نمی پذیرفتند و با پرخوری ها و هوسبازی ها و شادخوارگی ها نظم و قرارهای اجتماعی را بر هم می زدند و آشوب و آشفتگی هایی در روال معمول زندگی خود پدید می آورند. رفتارهای بی بند و بار و آشوبگرانه برخی، حوادث ناگواری می آفرید که گریبان آنها و دیگران را می گرفت و گاهی مصیبت هایی به بار می آورد. مردم این مصیبت ها و نا خجستگی ها را اثری از نحسی شماره سیزده می پنداشتند. از این رو، سیزده فروردین را هم نحس و بدشگون می انگاشتند.
در زمان کنونی با دگرگونی های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در جامعه ایران و تغییرات در چگونگی برگزاری مراسم سیزده بدر و پدید آمدن رفتارها و آئین هایی مطابق و مناسب با فرهنگ مردم جامعه کنونی، باز مردم ایران در هر جایی که هستند سیزده نوروز را با شور و گرمی و سرور در بیرون از خانه ها و در دشت و باغ و بوستان جشن می گیرند. برای گذراندن این روز در فضای باز طبیعت کوه و دشت آرزو می کنند که روز سیزده شان، روزی آفتابی و گرم باشد.
از صبح زود سیزده هر چند خانواده نزدیک و خویشاوند با هم شیرینی و آجیل باقی مانده از ایام عید را با خوراک آماده مانند سبزی پلو با کوکو، باقالی پلو با گوشت، و بار و بنشن و سیر و پیاز سرخ کرده و کشک ساییده و سرکه و رشته و سایر مخلفات آش رشته، که حتماً باید در صحرا پخته شود، و کاهو و سرکه انگبین عصرانه، و سماور و قند و چای و رادیو و ...... با خود بر می دارند و با اتومبیل و هر وسیله که مهیا باشد به خارج از شهر می روند.
در بیرون شهر، خانواده ها دسته دسته در کنار آب و سبزه یا زیر درختان سبز بساط خود را می گسترند و اجاق و آتش را روشن می کنند و دیگ آش رشته را روی اجاق بار می گذارند و سماور را آتش میکنند.بچه ها به بازی هایی مانند جفتک چارکش، الاکلنگ، گرگم به هوا و تاب بازی، که از معمول ترین بازی هاست، مشغول می شوند. پسران جوان هم معمولاً الک دولک بازی می کنند. بزرگسالان هم هریک به گونهای خود را سرگرم می کند. ظهر، هرخانواده سفره ای می گسترد و آش رشته و باقلاپور، یا سبزی پلوبا کوکو و ماهی را که در دیس و کاسه و بشقاب کشیده شده در میان سفره می چیند و زن و مرد، پیر وجوان و کودک با خنده و شوخی دور سفره می نشینند و مشغول خوردن می شوند.خوردن آجیل و کاهو با سرکه انگبین، عصرانه بیشتر مردم است. نزدیکی های غروب قبل از ترک کردن صحرا، هر خانواده سبزه ای را که پیش از نوروز به نشانه برکت و فراوانی کاشته اند، در آب می اندازند به خانه های خود بازمی گردند .
منبع : واحد مرکزی خبر
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران مجلس شورای اسلامی دولت حجاب مجلس دولت سیزدهم گشت ارشاد جمهوری اسلامی ایران رئیسی امام خمینی رئیس جمهور جنگ
هواشناسی سیل تهران پلیس قتل شهرداری تهران کنکور وزارت بهداشت فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی آتش سوزی
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا مسکن تورم ایران خودرو قیمت بازار مسکن
زنان سریال سریال حشاشین سینمای ایران تلویزیون سینما موسیقی سریال پایتخت قرآن کریم ترانه علیدوستی مهران مدیری کتاب
اینترنت کنکور ۱۴۰۳ خورشید
اسرائیل رژیم صهیونیستی جنگ غزه غزه فلسطین آمریکا روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی جام حذفی فوتسال آلومینیوم اراک تراکتور تیم ملی فوتسال ایران باشگاه پرسپولیس سپاهان لیورپول
تبلیغات فناوری اپل هوش مصنوعی گوگل سامسونگ ناسا بنیاد ملی نخبگان آیفون
دندانپزشکی سازمان غذا و دارو کاهش وزن مالاریا