موبایل در خدمت وبلاگ نویسان

به نظر نمی رسد امروزه کسی کاربر اینترنت باشد یا به تازگی با اینترنت آشنا شده و آن را یاد گرفته باشد، اما مفهوم «وبلاگ» را نشناسد و حتی ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی با آن نداشته باشد.
از وبلاگ ها به اندازه تعداد وبلاگ سرویس ها و وبلاگ نویس ها و حتی کارشناسان و محققان حوزه IT و روزنامه نگاری آنلاین، تعریف و ایده مطرح شده و هر کسی به نوعی آن را تشریح می کند. برآیند کلی همه این تعریف ها و نمایه ها این است که باید وبلاگ را یک دفترچه شخصی بدانیم که در آن از خاطرات روزانه، علایق، ابتکارات، نظرات شخصی، انتقادات، گلایه ها، ایده ها، آثار هنری شامل تابلوهای عکس و نقاشی، مقاله ها، داستان های کوتاه، ترجمه، موسیقی، فیلم و سرانجام هر محتوای تولیدشده یی که در دو بعد قابل خلاصه شدن باشد، همگی قابل درج و یافت است.
تفاوت عمده و اصلی این دفترچه شخصی که شما گاهی در آن عکس و گاهی یک قطعه خوشنویسی و گاهی هم به سبک فیلم های تخیلی، فیلم ها و صداهای کاغذی، می چسبانید با دفترچه های خاطرات شخصی شما این است که وبلاگ، مخاطب عام دارد و هیچ کس نمی تواند تضمین کند که بازدیدکننده آن، یک طیف محدود و مشخص است. در نتیجه شما ملزم به رعایت اصول، قواعد و قوانینی نانوشته هستید که البته صحبت در مورد آنها از مجال ما خارج است.
اگر خواسته باشیم از تاریخچه و گذشته وبلاگ ها بدانیم، بد نیست اشاره کنیم که جاستین هال، دانشجوی ۳۳ ساله امریکایی و اهل شیکاگو، که در زمان شروع وبلاگ نویسی اش، دانشجوی کالج اسوارت مور بود، در سال ۱۹۹۴ نخستین وبلاگ دنیا را نوشت، البته عده یی دیگر هم این افتخار را به جری پورنل نسبت می دهند (جالب است بدانیم که وبلاگ هر دوی این بلاگرها در ایران فیلتر است)، با این حال می دانیم که وبلاگ به صورت رسمی، عمری ۱۲ ساله دارد.
لفظ «وبلاگ» را برای نخستین بار، ژورن بارگر روزنامه نگار و بلاگر امریکایی در دسامبر سال ۱۹۹۷ به کار برد که یکی از نخستین وبلاگ های دنیا را می نوشت. او این واژه را از فعل لاگ به معنای نوشتن و واژه وب گرفت و از تلفیق آنها، وبلاگ را ساخت. نام وبلاگ او هوش روباتیک است که اغلب وبلاگ خوانان و وبلاگ گردهای قدیمی ایرانی، با این نام به خوبی آشنا هستند.
البته پیتر مرهولتز که یکی از دوستان بارگر بود، یک بار به طنز از لفظ«وبلاگ» استفاده کرد که در واقع معنای «ما می نویسیم» را دارد. بارگر از این اصطلاح وام گرفت و وبلاگ را ساخت. بعد از یک مدت کوتاه، سایت گروهی Xanga راه اندازی شد که در پایان سال ۱۹۹۷، در آن ۱۰۰ پست نوشته شد ولی در دسامبر سال ۲۰۰۵، نوشته های آن به بیست میلیون رسید.
● وبلاگ نویسی با موبایل
امروزه در مورد وبلاگ نویسی و تحولات آن، هرچه که شنیدید باور کنید. از اینکه سرویس تلفنی غذاهای یک رستوران، به سرویس وبلاگی (و نه ای میلی،) تبدیل شده تا اینکه کودکی پنج ساله در ترکیه، وبلاگ می نویسد. از اینکه ساعت های مچی جدید، قابلیت دریافت فیدهای RSS را دارند و می توانند نوشته های وبلاگ ها را بخوانند تا اینکه به ابتکار ژاپنی ها، می توانید حرف های دل تان را برای وبلاگ تان بگویید، او هم برای شما بنویسد و پست کند.
با توجه به تاثیرات عجیبی که وبلاگ ها در سه یا چهار سال اخیر بر معادلات ملی و بین المللی گذاشته اند و بیش از ۷۰ میلیون وبلاگ فعال در سراسر دنیا شناسایی شده است (و در هر ثانیه بر تعداد آنها حداقل دو وبلاگ جدید نیز افزوده می شود) و همچنین با توجه به روی آوردن چهره های معروف و سرشناس سیاسی، علمی، ورزشی و هنری که از ارزش های این رسانه مدرن و جدید در قرن بیست ویکم خبر می دهند، عجیب نیست اگر بشنویم کمپانی ها و شرکت های بزرگ ارتباطات و فناوری اطلاعات هم به دنبال این باشند که امکانات جدیدی برای بلاگرها عرضه کنند، بلاگرهایی که امروزه دیگر از عنوان وبلاگ نویسی خود به عنوان یک اتیکت و پرستیژ اجتماعی و از آن برای ایجاد تمایز بین خود و دیگر اقشار جامعه استفاده می کنند.
تحولات در زمینه وبلاگ نویسی با موبایل نیز از جمله دستاوردهای همین روند است. روندی که مطمئناً در آینده یی نه چندان دور، وبلاگ نویسی را به یک ضرورت به ویژه برای اصحاب رسانه، روزنامه نگاران و اهالی علم تبدیل خواهد کرد.
Moblog که احتمالاً تا چند وقت دیگر وارد فرهنگ های لغت نیز خواهد شد، ترکیب لغات بلاگ (Blog) و موبایل (Mobile) است. با نگاه به تاریخچه موبلاگ، آن را بسیار جوان خواهیم یافت، چرا که در سال ۱۹۹۵ برای نخستین بار فردی امریکایی به نام استیو مان، از طریق یک دستگاه موبایل به ارسال متنی روی اینترنت اقدام کرد. البته موبایل او، همان گوشی تلفن همراهی نبود که امروزه برای تماس تلفنی استفاده می شود.
موبایل یا دستگاه همراه او، کامپیوتری پوشیدنی (مانند ساعت های مچی دیجیتال یا سربندهای الکترونیکی) بود که از طریق آن بدون استفاده از کامپیوتر، متنی به یک سرور اینترنتی فرستاده شد، اما به طور رسمی و به معنای واقعی ، یک دانمارکی به نام تام ویلمر در ماه مه سال۲۰۰۰ با استفاده از گوشی تلفن همراه خود، چند خط به صفحه یی مخصوص در سایتش فرستاد و استارت این تحول را زد که البته در آن زمان کسی به فکر ثبت و ضبطش نبود و تقریباً آن را به عنوان یک ابتکار شخصی پیش پا افتاده قلمداد می کردند.
اصطلاح Moblogging که در نوع خود حقیقتاً جدید است، به صورت رسمی برای نخستین بار در سال ۲۰۰۲ توسط آدام گرینفیلد و در کنفرانسی به همین نام یعنی نخستین کنفرانس موبلاگینگ استفاده شد تا سکه این ابتکار بدیع زده شود. گرینفیلد، تحصیلکرده دانشگاه نیویورک است و به عنوان معمار اطلاعات شناخته می شود که البته خودش چنین ادعایی را نمی پذیرد.
در سال ۲۰۰۴، کشور سنگاپور که یکی از پیشروان فناوری اطلاعات در جنوب شرق آسیاست، روزی را به نام روز وبلاگ نویسی با موبایل نامگذاری کرد و در همین سال بود که شرکتی به نام UMTSforum، نخستین سامانه ارسال اطلاعات به وبلاگ ها از طریق موبایل را برپا کرد. این سرویس به کاربران اجازه می داد که مانند سکوهای پرتاب اینترنتی، وبلاگ خود را از طریق موبایل ویرایش و مدیریت کنند و به آن مطالب جدید بیفزایند یا اطلاعات قدیمی را حذف کنند.
این امکان در ابتدا به صورتی فعال بود که کاربران با استفاده از GPRS (که یک سرویس پرسرعت اتصال موبایل به اینترنت است) وبلاگ های خود را مدیریت و نگهداری کنند، اما در حال حاضر تغییرات تا حدی گسترده و شگرف بوده که وبلاگ نویس ها می توانند با ارسال ای میل از موبایل های خود و حتی اخیراً با پیامک و پیامک چندرسانه یی ، وبلاگ هایشان را به روز کنند.
در حال حاضر در کشور سنگاپور، مسابقه یی سالانه برپاست و در آن به کاربرانی که بهترین وبلاگ ها را با موبایل طراحی و به روز کنند، جوایزی اهدا می شود. نرم افزارهای فعلی که مختص موبایل هستند، به حدی پیشرفته و قوی هستند که امکان طراحی گرافیک وبلاگ ها در گوشی همراه را همانند کامپیوتر، به کاربر می دهد و این واقعیت به آن معناست که در دورافتاده ترین روستاها که اثری از اینترنت یا کامپیوتر در آن نیست، در هنگام سفر یا استراحت و خلاصه در هر حالتی که شما به کامپیوتر شخصی تان دسترسی ندارید یا اصلاً نمی خواهید دسترسی داشته باشید، وبلاگ شما روزآمد و کارآمد باشد.
اخیراً هم امکان خواندن کامنت و ارسال پیام های جدید از طریق موبایل به وبلاگ ها عرضه شده و نیز با روی کار آمدن فناوری موولاگ که در حال حاضر آخرین تحول فنی دنیای وبلاگ ها است، ارسال فایل های ویدئویی نیز به وبلاگ ها ممکن شده است. موولاگ، ترکیبی از وبلاگ، موبایل و ویدئو است و استفاده از آن به ویژه برای کاربرانی که از گوشی های PDA و چندرسانه یی استفاده می کنند، با سهولت کامل انجام می پذیرد.
در حال حاضر مشخص نیست که تحول بعدی دنیای وبلاگ ها چه خواهد بود و این تحول را در چه سطحی و چگونه می توان توجیه کرد اما شواهد و قرائن نشان می دهند که وبلاگ نویسی بیش از آنکه یک تفنن و امکان گذران اوقات باشد، یک ضرورت زندگی در دنیای مجازی شده است. دنیایی که حتی واقعیات آن هم کم کم دارند مجازی و Binary به نظر می رسند.

سیدایمان ضیابری

منبع : روزنامه اعتماد