احمد بن ابراهیم آل عصفور

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۰۸۴ -۱۱۳۱) قمری
محل تولد: شاخوره
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، متکلم ، محقق و نویسنده
علوم مقدماتی را در شاخوره فرا گرفت. آنگاه نزد استادان بزرگ آن عصر مراتب عالی فقه و اصول را به پایان رسانید و به درجهٔ اجتهاد رسید. وی از برجسته‌ترین شاگردان شیخ سلیمان ماحوزی بود که فقه و اصول و حکمت را نزد وی آموخت. ریاضیات را نزد شیخ محمدبن یوسف بحرانی فرا گرفت. در بسیاری از دانش‌های روزگار خود مهارت داشت. علی‌رغم دیگر عالمان آل‌عصفور که اخباری بودند وی به عقل‌گرائی تمایل داشت و کتاب‌هائی در زمینهٔ علوم عقلی تألیف کرد. همچنین در فصاحت زبان و بلاغت سخن و حاضرجوابی مشهور بود. در آشوب بحرین ، و تاخت ‌و تاز اعراب هوله ، به قطیف مهاجرت کرد. اما براثر شنیدن خبر به تاراج رفتن کتابخانه‌ خود بیمار شد و در ۴۷ سالگی در قطیف درگذشت. گفته‌اند که ۲۳ تألیف معتبر داشته است که همگی با کتابخانهٔ وی ، علی‌رغم
تلاش‌های پسر او شیخ یوسف صاحب "حدائق" که برای حفظ کتابخانه کرد ، در فتنهٔ بحرین از بین رفت. کتاب "اثبات‌الجزء‌الذی لایتجزاء" و
"الجزء‌الذی لایتجزی" از جمله کتاب‌های او است.

منبع : مطالب ارسالی