آزادی تشکیل انجمن

۱) Everyone has the right to freedom
of peaceful assembly and association.
۲) No one may be compelled to belong to an association.
▪ ماده ۰۲-بند۱:
« هر كسی حق آزادی تشكیل انجمن و اجتماع صلح‌آمیز را دارد.»
ـ بند۲:
هیچكس را نمی‌توان اجبار به تعلق به اجتماعی كرد.
گروه‌های انسانی در جوامع بشری به لحاظ گرایش‌های مشتركی كه پیا‌‌مد معارف نظری پیدا می‌كنند برای دستیابی بدان خواسته تشكیل گروه انجمن می‌دهند تا از طریق تعاون و همكاری در سایه انجمن یا اجتماع به مطلوب و مقصود خود برسند خواه این‌كه مطلوب آنها سیاسی یا اجتماعی و فرهنگی یا اقتصادی و... باشد.بدیهی است اصل چنین ادعایی همانند كلی گویی عدالت درتصور حقیقی مورد پذیرش همه عاقلان و عرف‌های جهانی است اما مهم حدود اصل تشكیل چنین انجمن‌ها و قلمروی فعالیت‌های آنها در نظام‌های سیاسی مورد توجه حاكمیت آن نظام است. به‌طور مثال آیا دولت آمریكا و رژیم صهیونیستی به انجمن مخالفان هولوكاست اجازه تشكیل و فعالیت می‌دهد؟! یا این‌كه اصل وقوع هولوكاست مسلم است و تشكیل هر انجمنی علیه آن واقعیت تاریخی از دیدگاه دولت‌های پیش‌گفته ممنوع است. نكته مهم اینجاست كه تصور حقیقی یك كل با تصور واقعی یك جزئ بسیار متفاوت و متباین است تمام دولت‌ها و رژیم‌های سیاسی‌ به لحاظ اجرایی به تصور واقعی و مصداق عینی انجمن تشكیل شده در جامعه سیاسی‌شان كار دارند كه چرا این انجمن تشكیل شده است؟ و اعضای آن چه هدفی را دنبال می‌كنند؟ آیا تشكیل این انجمن و اهداف آن با منافع ملی از دیدگاه حاكمیت در تعارض است؟!
پاسخ به پرسش‌های فوق كلی نویسی ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر را بی‌‌فایده می‌كند و تشكیل انجمن و پیگیری اهداف آن تنها در سایه قانون داخلی یك حاكمیت تعریف می‌شود و بنا به اصل احترام به حاكمیت دولتها در قلمروی سرزمین‌شان طرفداران انجمن باید قانون دولت مركزی را رعایت كنند تا اجازه تشكیل و فعالیت پیدا كنند.در خصوص بند دوم ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به‌طور منطقی نمی‌توان هیچكس را به اجبار معتقد به عقیده‌ای كرد كه او جزو انجمن یا اجتماعی باشد كه بدان اعتقادی ندارد و چنین اجباری اثر معكوس برای اجبار كننده دارد چنانچه نظام‌های دیكتاتور تك حزبی می‌خواهند همه مردم را عضو حزب كنند تا گرایش مردم را اساس حكومتشان تعریف كنند و تاریخ به ما نشان داده كه هرگز چنین تفكری درست نبوده است و مفاهیم ذهنی و عقلی هرگز اكراه بردار نیست.
● حق اداره كشور
۱) Everyone has the right to take part in the goverment of his country, directly or
through freely chosen representatives.
ماده۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر سه بند دارد كه بند اول درباره حق اداره كشور و بند دوم درباره حق تساوی در مشاغل عمومی و بند سوم درباره منشاء قدرت دولت است. ابتدا به حق اداره كشوری می‌پردازیم «هركس در دولت كشورش به‌طور مستقیم یا از طریق انتخاب آزاد نمایندگان حق مشاركت دارد».
قدرت تعیین سرنوشت فردی و جمعی از طرف خدای بزرگ به انسانها داده شده است و خداوند بر اساس همین قدرت جمعی انسان‌ها است كه انسان‌ها را به طور جمعی مواخذه می‌كند بنابراین جمعیت یك كشور نسبت به جمعیت كشور دیگر حق دخالت در دولت كشورش را دارد اما همین حق كه رابطه این ملت را با ملت دیگر مشخص می‌كند در برابر خدای بزرگ به تكلیف تبدیل می‌شود یعنی هر جمعیت و ملتی كه برای تشكیل دولت سرزمین خود شخص یا اشخاصی را انتخاب می‌كنند به لحاظ همین قدرت انتخاب مسئولیت الهی و اخروی دارند كه چرا چنین فرد یا افرادی را بر سرنوشت خود ?ستولی و چیره ساختند. بنابراین از دیدگاه اعلامیه تنها حق بودن چنین انتخابی و دخالت تعریف شده است ولی از دیدگاه فقه امامیه علاوه بر حق بودن به لحاظ ملتهای دیگر چنین دخالت و انتخابی در قبال خدای بزرگ تكلیف است و احكام جمعی خدای بزرگ بر جوامع بشری به لحاظ همین تكلیف، در دنیا پیاده و اجرا شده است.
● تقسیم مردم
عده‌ای از مردم به خدای بزرگ ایمان می‌آورند واجبات او را انجام می‌دهند و از محرمات او پرهیز می‌كنند اما شماری دیگر اعتنایی به واجب و حرام خدا ندارند و بدی‌های عمل خود را زیبا می‌بینند و خداوند درباره اینان می‌‌فرماید: آیا كسی كه زشتی كردارش برای او آراسته شد و عمل زشت خودش را زیبا می‌بیند همچو كسی است كه به حق زیبایی عمل را از زشتی باز می‌شناسد هرگز این طور نیست و آن‌گاه می‌فرماید: خداوند هر كس را كه با عناد و لجاج با دین برخورد می‌كند به گمراهی واگذارد و هر كس را كه با سلامت نفس به دنبال حقیقت است به سوی ك?ال هدایت می‌كند. پس تو ای رسول خدا(ص) بر نفس شریف تو به خاطر گمراهی كافران و معاندان حسرت‌ها و تاسف‌ها مستولی نشود خداوند به آنچه كه آنان انجام می‌دهند آگاه و داناست.
● قدرت خداوند و مطالبات او
خدا كسی است كه بادها (شمال، جنوب و دبور) را فرستاد تا ابرها را برانگیزاند و ما آنها را به سرزمین مرده راندیم پس بدان ابرها كه آب‌ها نازل شد زمین را پس از مردنش زنده كردیم و ما به همین شكل مردگان را از قبر برای قیامت بر می‌انگیزانیم و آنها را نشر می‌دهیم هر كس كه عزت و بزرگواری دنیا و آخرت را اراده كند پس باید از درگاه آستان ربوبی بخواهد زیرا همه عزت‌ها و عظمت‌ها از آن خدای بزرگ است و تمام گفتارهای پاك و كردارهای شایسته به سوی خدای بزرگ و به محضر ایشان می‌رسد اما كسانی كه با حیله و نیرنگ مرتكب بدی‌ها می‌شوند برای آنها عذاب شدیدی است و مكر آنان تباه و فساد است كه هرگز به خدای بزرگ نمی‌رسد و خداوند از انسان گفتار پاكیزه و رفتار شایسته می‌خواهد و خدا شما را از خاك و سپس از نطفه خلق كرد و شما را زوج، زوج قرار داد و هیچ زنی فرزندی به رحم نگیرد و آن را زایمان نكند مگر به علم خدای بزرگ كه او بر همه امور آگاه است و هیچ موجود زنده‌ای به عمر طولانی نمی‌رسد و یا این‌كه از عمر او كم نمی‌شود مگر ای?‌كه به طور مضبوط در كتاب الهی ثبت است و چنین اموری بر خدای بزرگ آسان است.
خداوند خلقت دو دریا را برای انسان مطرح می‌كند و می‌فرماید دو دریا یكسان نیستند این یكی آب شیرین و گوارا و آن یكی شور و تلخ و شما انسان‌ها از هر دو دریا گوشت تازه می‌خورید و زیورهایی چون مروارید و... استخراج می‌كنید كه بدان‌ها خود را می‌پوشانید و در هر یك از دو دریا كشتی‌ها را می‌بینید كه شكافنده آب دریا هستند همه اینها نعمت‌هایی برای شما هستند كه از فضل حق‌تعالی طلب كنید و بر نعمت‌های او سپاسگزار باشید او خدایی است كه شب را در روز و روز را در شب در می‌آورد و آفتاب و مهتاب را مسخر خود ساخت و هر یك از این دو گوی آسمانی برای مدتی معین در فلك خود جاری و متحرك هستند آن خدا پروردگار شماست برای او سلطنت جهان است و كسانی كه غیر از او را می‌خوانند به اندازه یك پوست خرما بر چیزی مالكیت و سلطه ندارند.
● خدا و مردم
اگر انسان‌های مشرك بت‌های خودشان را برای جلب نفعی یا دفع ضرر بخوانند دعوت آنها را نشنوند و اگر به فرض هم بشنوند آنها را اجابت نخواهند كرد و چون كه روز قیامت شود به شرك آوردن شما كافر شوند یعنی تفكر شرك آلود شما را رد می‌كنند و حتی بت‌ها كه مخلوق خدای بزرگ هستند از مشرك شدن كافران تبری می‌جویند و هیچ‌كس همانند خدای آگاه و دانا تو را از حقیقت امور كه صلاح و فساد كارها بر آن استوار است خبر ندهد.
و شما ای مردم به خدای بزرگ نیازمند هستید و خدا بی‌نیاز و ستوده شده است اگر خدا بخواهد همه شما را از روی زمین می‌برد و خلق جدیدی می‌آورد و این‌چنین كاری بر خدای بزرگ دشوار نیست و هیچ‌كس بار گناه دیگری را به عهده نگیرد و اگر نفسی گرانبار از گناه دیگری برای حمل و عهده آن گناه بخواند هیچ بار گناهی از گناهكار كم نمی‌شود و اگرچه گناهكار از اقرباء و نزدیكان آن خواهان باشد و تو ای رسول پروردگار تو كسانی را بیم می‌دهی كه از پروردگار خود به پنهانی می‌ترسند و هر كسی كه از گناهان پاك شود همانا برای خودش پاك شده است و بازگشت همه امور به خدای بزرگ است. طبعا انسان بینا (عالم مومن) و كور (جاهل كافر) با هم برابر نیستند و تاریكی‌ها با نور برابر نیست و سایه خنك با آفتاب گرم و سوزان یكسان نیست و زنده‌ها با مردگان یكسان نیستند به درستی كه خداوند به هر كس كه بخواهد شنیدن كلام تو را ارزانی می‌دارد و تو شنواننده سخن خود به كسانی كه بسان مردگان در قبور هستند، نیستی زیرا معاندین بسان اهل قبورند كه اسماع و شنواندن ایشان از قدرت تو خارج است.

منبع : مجله خانواده سبز