علل افت شنوایی در کودکان

استفاده از كلمه ناشنوا و اطلاق ناشنوا به كسانی كه ما آنها را كودكان ناشنوا می نامیم، ممكن است برای برخی اشتباه انگیز باشد. بعضی از كارشناسان و حتی برخی از افراد ناشنوا با احتیاط از كلمه ناشنوا استفاده می كنند، چون ممكن است به ندرت افرادی پیدا شوند كه كاملاً ناشنوا باشند و همیشه مقداری از باقیمانده شنوایی وجود دارد. افت شنوایی علل مختلفی دارد. یكی از علل آنها، علل محیطی یا اكتسابی است كه پس از تولد روی كودك اثر می گذارد، برخی از این علل شامل موارد زیر است: بیماری های عفونی از دلایل عمده ناشنوایی هستند. مهمترین مثال آن بیماری سرخجه در مادران حامله و مننژیت در كودكان است. در افت شنوایی كه علت آن ابتلای مادر به سرخجه است مادران حامله پس از ابتلا به یك تب خفیف و گاهی غیرقابل توجه، این بیماری را پشت سر می گذارند و پس از این مرحله این احتمال وجود خواهد داشت كه كودكان این مادران مبتلا به ضایعه شنوایی و كری باشند، به خصوص اگر این عارضه عفونی در ماه های اول حاملگی رخ داده باشد، به نظر می رسد كه میزان وقوع این نوع كم شنوایی ها در سطح وسیعی قرار داشته باشد كه البته در بعضی موارد این نوع ناشنوایی پیشرونده و علت آن هم ادامه پوشاننده مغز و جایی كه سلول های شنوایی در آن قرار دارند، شده و موجب افت شنوایی می شود. مننژیت بیشتر در كودكان زیر پنج سال اتفاق می افتد. گونه دیگری از عفونت های شایع توكسوپلاسمور است كه عبارت است از آلودگی به یاخته توكسوپلاسما و معمولاً از مادر مبتلا به فرزند در رحم یا زمان تولد انتقال می یابد. انواع مختلفی از آسیب ها وجود دارد كه می توانند به شنوایی صدمه بزنند. آشكارترین آنها شكستگی استخوان گیجگاهی،كمبود شدید اكسیژن هنگام تولد (در اثر پیچیده شدن بند ناف دور گردن) و نارس به دنیا آمدن كودك (زودتر از زمان لازم به دنیا آمدن) است. لازم به ذكر است كه میزان وقوع ناشنوایی در انواع مختلفی از موارد فوق مشخص نیست و اطلاعات موجود در این زمینه متكی بر زمان و مكان انجام مطالعه و همچنین بستگی به شدت ضایعه شنوایی و تعاریف مورد استفاده دارد.
World news

منبع : روزنامه شرق