۲۰ خرداد ـ ۱۰ ژوئن ـ قطعنامه ای که به آسانی خوردن آب تصویب شد!

نخستین تفسیرها درباره قطعنامه ۳۲ ماده ای هشتم ژوئن ۲۰۰۴ شورای امنیت مربوط به عراق حاكی از آن است كه این قطعنامه كه چهار بار مورد اصلاح عبارتی قرار گرفت وضعیت را در عراق تغییر نخواهد داد و مشاهده كارایی آن به گذشت زمان نیاز دارد و رویدادهای بعدی نتیجه عملی آن را نشان خواهند داد. این قطعنامه كه بر خلاف ادای چند دولت به مخالفت، به آسانی خوردن آب به اتفاق آراء از تصویب گذشت به دولت موقت عراق و وضعیت این كشور كه بدون مجوز سازمان ملل به اشغال نظامی در آمده است مشروعیت و اعتبار بخشید!. این قطعنامه ثابت كرد كه سران دولتها خیلی سریع و آسان به سازش می رسند و این سازش ربطی به خواست و عقیده و همچنین انتظار ملتهایشان ندارد. طبق این قطعنامه، اختیارات دولت موقت تنها در اداره نیروهای امنیتی عراق است و اجازه اظهار نظر درباره عملیات نظامی آمریكا و وتوی آنها را ندارد. در قطعنامه آمده است كه ماندن و رفتن نیروهای خارجی( ۱۳۸ هزار آمریكایی و ۲۵ هزار نظامی خارجی دیگر ) منوط به خواست دولت عراق است. مفسران عموما گفته اند كه این جمله برای راضی كردن برخی افكار عمومی بوده و گرنه در عمل دولت بغداد كه برگزیده آمریكاست بدون اشاره این دولت خروج نیروها را نخواهد خواست و تازه، خروج نیروی نظامی به دلایل لجستیك، سریع و فوری نیست و ماهها و بلكه سالهاطول می كشد. به نظر این مفسران، تنها نكته مثبت این قطعنامه این است كه فرانسه ، آلمان ، روسیه و كانادا تعهدی به اعزام نیرو به عراق برعهده نگرفتند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز