نام من جو است - my name is joe

سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : انگلستان و آلمان
محصول : ربکا اوبراین
کارگردان : کن لوچ
فیلمنامه‌نویس : پل لیورتی
فیلمبردار : باری اکروید
آهنگساز(موسیقی متن) : جرج فنتن
هنرپیشگان : پیتر مولان، لوئیز گودال، دیوید مکی، آن مری کندی، گاری لوئیس و دیوید هیمن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۵ دقیقه.


̎جو̎ (مولان) که از اعتیاد به الکل‌ رهائی یافته، بدترین تیم فوتبال گلاسکو را رهبری می‌کند. ̎سارا̎ (گودال) مأمور بهداشت است، و وقتی برای انجام یک ̎بازدید̎ بهداشتی به محله ̎جو̎ می‌رود، با او آشنا می‌شود و آرام‌آرام بگو مگوهائی بین آنان پیش می‌آید. ̎جو̎ و ̎سارا̎ سر به سر هم می‌گذارند و با یکدیگر دعوا می‌کنند، اما رابطهٔ آنان خیلی زود به یک پیوند عاطفی بدل می‌شود. با وجود این، بر سر راه ارتباط آن دو، مشکلات فراوانی وجود دارد: دوستان دچار دردسر، یک قاچاقچی موادمخدر، و وقایعی که این رابطه را تهدید می‌کنند...
● اوج سبک و سیاق و الگوهای سینمای لوچ در شکل و مضمون را می‌شود در این فیلم سراغ گرفت. ترکیب انسان دوستی و طنز، انتقاد اجتماعی و گزارش مستندگونه و توجه به آدم‌های حاشیه‌ای و فراموش شده انگلستان امروز در سینمای لوچ هیچ‌وقت چنین قوام و تعادلی نداشته است. دوربین لوچ در یکی از فقیرترین بخش‌های گلاسکو دنبال آدم‌هائی می‌گردد که در فقر و اعتیاد و الکل چیزی برای از دست دادن ندارند، جز عزت نفس و حس پرشورشان برای زندگی و بقاء تیم فوتبال محلی‌شان با لباسی بازی می‌کند که تیم ملی آلمان در سال ۱۹۷۴ با آن قهرمان شد و به این طریق می‌خواهند نشان بدهند چه‌قدر تشنه پیروزی‌اند. جزئیات فراوان زندگی حاشیه‌نشینان در نهایت قابل تعمیم است و تمثیلی از وضعیت کل کشور به‌دست می‌دهد، چیزی که فیلم‌های قبلی لوچ از دست یافتن به آن محروم هستند. گروه بازیگران فیلم ترکیب دوست‌داشتنی و منحصر به فردی دارد و مولان به نقش نوش‌خواره‌ای که می‌کوشد تشکیل یک تیم فوتبال محلی را به حرکتی اجتماعی برای نجات بیچارگان دوروبرش تبدیل کند، فراموش نشدنی است.