یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
رابطهٔ والدین با کشتی توفانزدهٔ فرزندان در نوجوانی
● روشهائی برای درک احساسهای درونی فرزندان
▪ پرسش
خانم دکتر! چه روشهائی را برای درک احساسهای فرزندم در پیش بگیرم تا بیشتر به او نزدیک شده و یاریاش کنم؟
▪ پاسخ
اول باید باور کنید که تربیت و بزرگ کردن فرزندان، امری است که احتیاج زیادی به صبر، حوصله و پشتکار دارد و از طرفی، پدران و مادران میتوانند از طریق مشاوره با متخصصان و یا مطالعهٔ مستمر کتابهای مرتبط با این موضوع، توانائی لازم را بهدست آورند.
اما پس از آن، باید بگویم که شکایتهای بچهها از رفتار پدر و مادر و یا خواهر و برادرهایشان، شباهت زیادی بههم دارد؛ شکایتهائی از این قبیل که ”مامان، بابا، شما بدقول هستید!“، ”شما بین من و خواهر و برادرم فرق میگذارید“، ”تقصیر من نبود“ و ...
اما پاسخ شما است که تعیینکننده تربیت فرزندان در برخورد با خود و یا محیط پیرامونشان خواهد بود.
نکتهٔ مهم در این موردها و موردهای مشابه، این است که به احساس و ادراک فرزند خود احترام بگذارید؛ به مشکل و شکایت او گوش دهید و این توجه را از صمیم قلب ابراز کنید، نه سرسری و از سر بیمیلی.
در اینباره میخواهم دو وضعیت را طرح کرده و شیوهٔ برخورد صحیح با آن را بیان کنم:
۱) فرض کنید زمانی که بچهٔ شما از برادر یا خواهر کوچکش به شکایت، نزد شما میآید و میگوید: ”او کتابها و کاغذهایم را بههم ریخته“، بهجای اینکه پاسخ دهید: ”او هنوز بچه است و نمیفهمد لازم نیست عصبانی باشی“، بهتر است بگوئید: ”حالا چه احساسی داری؟“ به احتمال زیاد میگوید: ”عصبانی هستم“ شما در این وضعیت باید پاسخ دهید: ”بله مامان میفهمم حق داری چون اگر کسی کاغذ و کتابهای من را هم بههم بریزد، ناراحت میشوم“.
سپس به او بگوئید: ”حالا من چهطور میتوانم کمکت کنم؟ چهکاری میشود کرد که خواهرت بفهمد نباید بهوسیلهها تو دست بزند؟“
این همدردی باعث میشود که نه تنها حال او بهتر شود، بلکه راهحل را نیز خودش ارائه خواهد داد. بهعنوان نمونه، شاید بگوید: ”وسیلههایم را جائی بگذاریم که او نتواند بردارد و ...“ در این باره نیز تا جائیکه امکان دارد به راهحل او عمل کنید.
۲) زمانیکه فرزند شما میگوید: ”مامان (بابا) خستهام، یا گرسنهام“ و ... یا هر موقع که از نوعی احساس درونیاش با شما حرف میزند، شما بهجای اینکه پاسخ دهید خسته یا گرسنه نیستی، تازه استراحت کردهای یا تازه غذا خوردهای و با او وارد نوعی بگومگو شوید و به شعور یا درک و احساسهای درونیاش شک کنید، او را بپذیرید و برای درخواستهایش به فکر چاره و راهحلی باشید. در این صورت او میآموزد که خودش نیز برای باورها و احساسهایش احترام قائل شود، به آنها باور داشته و اتکاء کند و در نهایت، ”حرمت نفس“ و شأن خود را دریافته و به آن ایمان بیاورد.
دکتر شیرین نوروی روانشناس بالینی
منبع : مجله شادکامی و موفقیت
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
مجلس مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان ایران دولت حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد افغانستان رئیسی رئیس جمهور
تهران هواشناسی شورای شهر شورای شهر تهران پلیس شهرداری تهران قتل سیل وزارت بهداشت کنکور آتش سوزی سازمان هواشناسی
قیمت دلار مالیات خودرو دلار قیمت خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن ایران خودرو سایپا تورم
تئاتر تلویزیون سریال محمدرضا گلزار ازدواج وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران قرآن کریم سینما فیلم موسیقی سریال پایتخت
سازمان سنجش ناسا کنکور ۱۴۰۳ خورشید
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه چین اوکراین حماس ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال فوتسال پرسپولیس استقلال تیم ملی فوتسال ایران بازی جام حذفی آلومینیوم اراک سپاهان تراکتور باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل فناوری همراه اول ایرانسل آیفون تبلیغات سامسونگ اینترنت گوگل بنیاد ملی نخبگان دانش بنیان
سازمان غذا و دارو رژیم غذایی خواب موز سلامت روان بارداری دندانپزشکی کاهش وزن آلزایمر مالاریا