شوخی، چاقوی جراحی یا چاقوی آدم‌کشی

● چطور شوخی کنیم که هم خدا را خوش بیاید، هم بنده خدا را؟
وقتی حوصله‌ات سر رفت، می‌توانی گوشی تلفن را برداری و شماره‌ای را بطور تصادفی بگیری. آن‌طرف که گوشی را برداشت و گفت الو، چند بار فوت کنی توی گوشی. او هم یک فحشی، ناسزایی، چیزی بدهد و تو و دوستانت این طرف از خنده ریسه بروید. تو می‌خندی، دوستانت می‌خندند ولی کسی آنطرفتر ناراحت می‌شود. نه خدا را خوش می‌آید و نه بنده خدا را.
بعضی ویروس‌ها که می‌افتند به آدم، به جای اینکه جسمشان را بیمار کند، روحشان را مریض می‌کند. مثل ویروس آزار و اذیت. آن‌وقت است که اگر شوخی هم کنی، بیمارگونه است. سالم نیست. تفریحش هم می‌شود ناسالم. برای اینکه آنتی ویروس (ضد ویروس) آن را پیدا کنیم، باید راه و روش تفریح سالم را پیدا کنیم. راستی شوخی خوب و تفریح سالم باید چگونه باشند؟
● ویژگی‌های شوخی و تفریح سالم:
▪ حق باشد: هر چیزی حقش خوب است. شوخی اگر ناحق باشد در آن حتما حقی هم زیر پا گذاشته می شود و یا حقوق دیگران در آن ضایع می‌شود. مثل اینکه بروی و زنگ خانه کسی را بزنی و فرار کنی. یا چهارشنبه سوری بروی و کنار بیمارستان پنجاه کیلو تی ان تی منفجر کنی.
▪ گناه نشود: مثلا غیبت نشود، به کسی تهمت زده نشود، قمار نشود، دروغ گفته نشود، کسی مسخره نشود، ناسزایی گفته نشود ، موسیقی ناجوری در آن پخش نشود حتی برای شوخی و تفریح. خلاصه شوخی شوخی گناه نکنیم.
▪ دل را نزند: شوخی و سرگرمی باید باعث انبساط خاطر شود. یعنی چه؟ یعنی اینکه وقتی شوخی می‌کنی باید حس کنی که سبک تر شده‌ای و بهتر می توانی بقیه کارهایی را که می خواهی انجام دهی. اگر قرار باشد شوخی خودت یا دیگری را ناراحت کند و یا کسل کند که اصلا به درد نمی خورد. گاهی وقت‌ها از بس شوخی می‌کنی دلت به هم می خورد. به قول معروف:«آخر هر خنده‌ای، گریه‌ای هم هست»
با هم بخندیم، به هم نخندیم: اگر همه با هم بخندند بهتر است تا آنکه چند نفر بخندند و چند نفر از خنده آنها برنجند. ▪ به قول شاعر:«دل شکستن هنر نمی باشد» دل آدمی بلور است. اگر تقه‌ای بزنی‌اش، ممکن است بشکند. بلور و چینی بند زده هم هیچ وقت همان اولی نمی‌شود.

منبع : ۵ روز