دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت		بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت
یا رب مگیرش ار چه دل چون کبوترم		افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت
بر من جفا ز بخت من آمد وگرنه یار		حاشا که رسم لطف و طریق کرم نداشت
با این همه هر آن که نه خواری کشید از او		هر جا که رفت هیچ کسش محترم نداشت
ساقی بیار باده و با محتسب بگو		انکار ما مکن که چنین جام جم نداشت
هر راهرو که ره به حریم درش نبرد		مسکین برید وادی و ره در حرم نداشت
حافظ ببر تو گوی فصاحت که مدعی		هیچش هنر نبود و خبر نیز هم نداشت