خوش کرد یاوری فلکت روز داوری

خوش کرد یاوری فلکت روز داوری		تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری
آن کس که اوفتاد خدایش گرفت دست		گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری
در کوی عشق شوکت شاهی نمی‌خرند		اقرار بندگی کن و اظهار چاکری
ساقی به مژدگانی عیش از درم درآی		تا یک دم از دلم غم دنیا به دربری
در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسیست		آن به کز این گریوه سبکبار بگذری
سلطان و فکر لشکر و سودای تاج و گنج		درویش و امن خاطر و کنج قلندری
یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است		ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری
نیل مراد بر حسب فکر و همت است		از شاه نذر خیر و ز توفیق یاوری
حافظ غبار فقر و قناعت ز رخ مشوی		کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری