جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

آن زمان کو زلف را سر می‌برد


آن زمان کو زلف را سر می‌برد    از صبا پیوند عنبر می‌برد
در غم زنجیر مشکینش فلک    هر زمان زنجیر دیگر می‌برد
در جمال روی او نظارگی    دست را حالی به خنجر می‌برد
پس عجب نی گر رگ ایمان ما    نیش آن مژگان کافر می‌برد
این عجب‌تر، کان لب نوشین به لطف    گردنان را سر به شکر می‌برد
گفت خاقانی نه مرد درد ماست    زین بهانه آبش از سر می‌برد


همچنین مشاهده کنید