صرع

صرع اختلال مزمنی است كه در اثر تخلیه الكتریكی متناوب مغز ایجاد می شود و بصورت ناگهانی و سریع ظاهر شده و پس از مدتی خودبخود قطع می شود. در اینحالت فرد ارتباطی با محیط خارج نداشته و هوشیاری خود را از دست می دهد. در الكتروآنسفالوگرافی (EEG) اختلال در ریتم امواج الكتریكی كاملاً مشهود است.
از نظر آماری یك درصد افراد جامعه مبتلا هستند و امكان ابتلا به آن برای هركس وجود دارد.
● مهمترین انواع صرع عبارتنداز:
▪ صرع بزرگ یا صرع تشنجی (Major Epilepcy):
با تشنجات توام با بیهوشی مشخص می شود و در بین عوام به غش معروف است. دارای چهار مرحله خبركننده(پیش درآمد)، انقباضی، تشنجی و اغماء می باشد.
مرحله خبركننده قبل از حالت انقباض رخ داده و می توانیم با دیدن این مرحله به وجود حمله پی ببریم (مثل مزه مزه كردن، اسهال، سرفه، خارش، مورمور شدن و پرش عضلات).در مرحله انقباضی كه ۱۵ تا ۵۰ ثانیه طول می كشد عضلات بدن كشیده شده و بدن سفت شده و تنفس قطع می شود.
در مرحله تشنجی تمام عضلات دچار تكان شدید شده كه با گاز گرفتن زبان، كبودی رنگ صورت و گاهی دفع ادرار توام می شود. این مرحله یك تا سه دقیقه طول می كشد. در مرحله اغماء فرد به خواب عمیقی فرو میرود و با صدای بلند تنفس می كند. این مرحله ممكن است چند ساعتی طول بكشد.
▪ صرع كوچك (Minor Epilepcy):
در این حالت سقوط وجود ندارد و فرد با رنگ پریده به یك نقطه خیره می شود. بینایی و شنوایی وجود نداشته و بیمار چیزی را حس نمی كند. اگرچه فرد در این زمان ظاهراً آرام است ولی یادگیری فرد را مختل می كند. در دانش آموزان زمانی كه این صرع اتفاق می افتد فرد گاهی یك یا چند جمله از دیكته را جامی‌اندازد. معمولاً ۲ تا ۲۰ ثانیه ادامه دارد.

منبع : حکیم باشی