۱۰ خرداد ـ ۳۱ می ـ اعلامیه بسیار مهم فدراسیون جهانی روزنامه نگاران: چشم و گوش روزنامه نگار باید به مردم باشد

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران سی ام ماه مه سال ۲۰۰۴ به جلسات بیست و پنجمین كنگره خود در آتن پایان داد و از روزنامه نگاران سراسر جهان خواست كه همبستگی حرفه ای بیشتری میان خود ایجاد كنند و از ناشران تقاضا كرد كه با توجه به پیشرفتهای فنی و تكنولوژیك، در تكمیل آموزش اعضای تحریریه خود همت بگمارند و انتصابات تحریریه ها را دمكراتیك تر (انتخابی) كنند و پیش از حذف یك صفحه و یا یك ستون روزنامه و برنامه تلویزیونی و تغییر ساعت پخش قبلا نظر مخاطب را استعلام كنند و به آن احترام بگذارند. باید بدانند كه یك رسانه بدون مخاطب و آن هم مخاطب راضی و وفادار برابر است با «هیچ».
در اعلامیه بسیار مفصل پایانی این كنفرانس تاكید شده است كه روزنامه نگار باید چشم و گوشش به مردم باشد تا بتوان نام روزنامه نگار بر او نهاد. یك روزنامه نگار، از خبرنگار تازه كار تا سردبیر اجرایی باید دائما در جریان خواست مخاطب و نظر او باشد تا نیاز مخاطب تامین شود. باید توجه كند كه بقاء حرفه او بستگی تام و تمام به اقبال مخاطب دارد و بنابراین باید بداند كه او (مخاطب) چه می خواهد تا برایش تهیه كند. قرن ۲۱ زمانی نیست كه روزنامه نگار انتظار داشته باشد هرچه را كه به سلیقه خود و خواست دولت و یا اصحاب آگهی تولید می كند مورد استقبال و قبول مخاطب قرار گیرد و آنها را بخواند و گوش كند. در قرن ۲۱، این خواست مخاطب است كه روش یك رسانه را تعیین می كند. خواننده و شنونده داشتن كافی نیست، باید دید كه این خوانندگان و شنوندگان (مخاطبان رسانه) از محتوا و متاع آن راضی هستند و یا این كه صرفا و برحسب عادت روزنامه را می خرند و تلویزیون را باز می كنند. برخلاف زمانهای سابق، مخاطبان كنونی رسانه ها شناخت كامل از آنها دارند و هر حركتشان را ارزیابی و «جهت» را تشخیص می دهند و اجازه نخواهند داد كه تحت تلقین ناخواسته قرار گیرند و یا این كه متاع ناقص به آنان داده شود و یا از دانستن موضوعی ضروری محروم شوند. مخاطبان می دانند كه یك رسانه چه چیزهایی را به آنان نداده است و چرا؟.
فدراسیون سپس از كار انجمن های حمایت از مصرف كنندگان كه نقص رسانه ها را در نشریات و مجله های خود عنوان می كنند و این نقص ها را كمفروشی می خوانند جانبداری كرده ولی در عین حال از اتحادیه های صنفی گلایه كرده است كه اگر این بنیادها زودتر وارد عمل می شدند، مجال انتقاد برای انجمن های حمایت از مصرف كنندگان باقی نمی ماند كه انتقادهای آنها تاثیر منفی در روحیه مخاطبان رسانه ها دارد.
فدراسیون خواسته است كه تغییرات داخلی و انتصابات رسانه ها سریعا و مشروحا به اطلاع مخاطبان برسد زیرا كه مخاطب عامل بقاء یك رسانه است، كه رسانه ها ذاتا باید مستقل از حكومت باشند.
این فدراسیون سپس خواهان همبستگی رسانه ها برای دادن سرویس بهتر، جامعتر و دقیقتر به مخاطبان شده است و از اتحادیه های صنفی خواسته است كه بكوشند روزنامه نگاران حرفه ای كامل (تمام عیار) بوده و مانع اشتغال روزنامه نگار به كاری دیگر برای كسب درآمد شوند كه در این صورت عنوان حرفه ای بودن را از دست می دهد.
فدراسیون همچنین خواهان امنیت شغلی روزنامه نگاران و تضمین برخورداری آنان از تاسیس سندیكا ، اتحادیه و انجمن شده و تاكید كرده است كه یك روزنامه نگار حرفه ای نباید در هیچ شرایطی از ادامه پرداختن به این حرفه محروم شود. فدراسیون دولت ها را از مداخله در امور ژورنالیسم برحذر داشته و خواسته است كه مسائل روزنامه نگاری و روزنامه نگار به دست اتحادیه ها حل و فصل شود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز