علل دروغ در کودکان

دروغ واقعیتی است که بی تردید همه از آن بیزارند . بله دروغ یک واقعیت است زیرا با آنکه حقیقتی در درون آن نیست متأسفانه موجود است . حتماً شما هم با افرادی روبرو شده اید که این واقعیت ناخوشایند را در میان سایر وقایع اخلاقی خود جای داده اند . جالب آنکه هر کس دلیل خاصی برای این عمل دارد و به گونه ای آن را توجیه می نماید . آنچه مسلم است علل دروغگویی در بزرگسالان و کودکان متفاوت است .
کودک زمانیکه مرتکب تخلف یا نافرمانی می شود به دلائل مختلف به دروغ متوسل می شود و این ، یک پاسخ طبیعی است . مهم ترین دلیل این عکس العمل این است که او آنقدر قوی نیست که واقعیت را بیان کند و در حقیقت قادر به پذیرش مسئولیت خطائی که مرتکب شده و اقرار بدان نیست . در لحظه ارتکاب اشتباه ، نفس خردسالانه وی تصویر ناخوشایندی از او ترسیم می نماید و کودک خود را گناهکار می پندارد ، اما مایل نیست این تصویر در برابر چشم دیگران نیز ظاهر شود . او نمی خواهد اطرافیان گناهکارش بخوانند و تصور بدی از وی داشته باشند . لذا به این دلیل کاملاً طبیعی و از طرفی به لحاظ آنکه موقعیت دروغ گفتن را فراهم می بیند و راستگویی را باعث به دردسر افتادن خویش می یابد ، دروغ می گوید .
راه کارها :
۱- صبور باشید .
۲ - از خشم و عصبانیت بپرهیزید .
۳ - از کنایه و نگاه تحقیرآمیز اجتناب کنید .
۴- او را از راستگویی نهراسانید .
۵- علت را جستجو کنید .
۶ - از تهدید بپرهیزید .
۷ - موقعیتی را برای دروغگویی ایجاد نکنید . ( وضع قوانین سخت )‌
با گفتن جملاتی مانند « بله می دانم منظورت این نبود » ، « مطمئنم چنین قصدی نداشتی » و عباراتی از این قبیل ، به او اطمینان دهید که حتی اگر حقیقت تلخی را برای شما آشکار کند ، باز هم از اعتماد و حمایت شما برخوردار است و اینگونه احترام به نفس را در او ایجاد کنید . اشتباه نکنید منظور این نیست که بر اشتباه او صحه گذارید و نسبت به آن بی تفاوت باشید ،‌اما اگر می خواهید از این اشتباه عبرت بگیرد مطمئن باشید راهش توسل به خشم و سرزش نیست .

منبع : واحد مرکزی خبر