شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

تاثیر اجزای کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت


تاثیر اجزای کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت
● سابقه و هدف:
انگل ها یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماریهای عفونی در انسان و حیوانات اهلی می باشند و از لحاظ بهداشتی، پزشکی و اقتصادی دارای اهمیت هستند. با توجه به وجود اثرات محافظتی و مصونیتی متقابل (Cross reaction) بین گونه های انگلی، می توان از آنتی ژنهای بدست آمده از یک انگل در جلوگیری از ابتلا به انگل دیگر استفاده نمود و ادجوانت این اثر را تشدید و تداوم بخشید. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اجزا کیست هیداتید در جلوگیری از عفونت هیمنولپیس نانا در رت بود.
● مواد و روشها:
تعداد ۴۰ رت که از نظر سن و جنس یکسان بودند پس از اطمینان ازعدم وجود عفونت انگلی انتخاب شدند و به ۲ گروه اصلی و هر کدام به ۴ زیرگروه تقسیم شدند، در هر یک از زیرگروهها به ترتیب از آنتی ژنهای مایع، پروتوا سکولکس و دیواره ودر زیر گروههای گروه دیگر هم از این مواد آنتی ژنیک بهمراه ادجوانت استفاه شد. برای هر دو گروه نیز گروه شاهد در نظر گرفته شد. مصون سازی بصورت تزریقات متوالی انجام شد رت های مورد مطالعه یک هفته پس از تجویز ترکیبات آنتی ژنیک با تخم H.nana از طریق دهان آلوده شدند. پس از مشاهده تخم H.nana در مدفوع رتهای گروه شاهد کلیه رتها بیهوش و خونگیری از آنها انجام شد. آزمایشات مختلف بیوشیمیایی بر روی سرم رتها و آزمایشات انگل شناسی و ایمونولوژی برروی نمونه های مدفوع آنها صورت گرفت.
● یافته‏ها:
اندازه گیری پروتیین های متفاوت سرم به ویژه گاماگلبولین نشان دهنده این بود که دیواره کیست هیداتید از جنبه قدرت آنتی ژنیک قویترین پاسخ را نسبت به ۲ جز دیگر دارا است و مایع کیست هیداتید ضعیف ترین پاسخ را نسبت به ۲ جز دیگر از خود نشان می داد.
● نتیجه‏گیری:
بررسی مدفوع رتهای گروه شاهد و دفع تخم در آنها نشان دهنده آلودگی در این گروه می باشد.رتهای مصونیت یافته با اجزا متفاوت کیست هیداتید هیچگونه دفع تخمی را نشان ندادند نتایج بیوشیمایی و آماری کاملا اثرات تشدید پاسخ ها را در بکارگیری ادجوانت بهمراه اجزا متفاوت کیست هیداتید ثابت نمود و نتایج آن گویای ایجاد اثرات ایمن سازی با قدرت بالاتر و بادوام بیشتر پس از تجویز ماده ادجوانت است.
محمدرضا یوسفی
مهدی شریف
جمشید ایزدی
ابوالقاسم عجمی
علیرضا خلیلیان
منبع : پایگاه اطلاعات علمی


همچنین مشاهده کنید