قدر این افتخار آفرینان را بدانیم‌

ورزش جانبازان و معلولان ایران در پارالمپیک ۲۰۰۸ پکن، ورزش ایران را روسفید کرد تا ناکامی بزرگ در المپیک تا حدودی التیام یابد، اگرچه معتقدیم آن ناکامی نباید در سایه این موفقیت به دست فراموشی سپرده شده و بسادگی از کنار آن گذشت.
به طور یقین باید دلایل موفقیت و بهروزی کاروان ورزش جانبازان و معلولان ایران بدقت ارزیابی شود تا حداقل از تجارب موفق این عرصه در ورزش افراد سالم نیز بهره‌مند شویم و آن را در کل ورزش عمومیت بخشیم.
البته قبول داریم که ورزش افراد سالم با افراد معلول و دچار نقص عضو فرق دارد و از این‌رو جایگاه‌ها نیز متفاوت است، اما واقعیت این است که نوع برنامه‌ریزی و راهبرد پیروزی و موفقیت در بازی‌های پارالمپیک نکته متمایز ورزش جانبازان و معلولان از ورزش سالم‌های ماست و باید در آن ریز شد تا حداقل از این تجارب موفق برای پیروزی‌های آتی بهره گرفت.
ورزش جانبازان و معلولان ایران در پارالمپیک پکن موفق بود، چون راهبرد پیروزی در این بازی‌ها را از آتن ۲۰۰۴ مورد توجه قرار داد، به عبارت دیگر فرصت را در همان دهکده پارالمپیک آتن مغتنم شمرد تا با آسیب‌شناسی لازم از نقاط قوت و ضعف موجود، طرح موفقیت در پکن را به تصویر بکشد.
ورزش ایران در پارالمپیک پکن موفق بود؛ چون همه در ورزش جانبازان و معلولان صادقانه و بی‌ریا کار و تلاش می‌کنند تا در سایه ایمان و انگیزه‌ای بالا، ناشدنی‌ها را برای خویش ممکن کنند.
قهرمانان جانباز و معلول در پکن به توفیق رسیدند؛ چون در میان‌شان ادعا و کبر و غرور هیچ جایگاهی نداشت. آنان دل در گرو خوشحالی ملت داشتند و نقص عضو را مانع و محدودیتی در راه کسب افتخار نمی‌پنداشتند.
آنها جملگی با یکدیگر متحد و همدل بودند و پیروزی یکی، شادی همگان را در بر داشت و در ناکامی دیگری نیز خود را شریک می‌دانستند. مسائلی که تبلوری ضعیف و کمرنگ در بازی‌های المپیک برای ورزش ما داشت تا از سرمایه‌گذاری‌های خویش نتیجه لازم را به دست نیاوریم.
واقعیت این است که ورزش جانبازان و معلولان ایران در شرایطی به این توفیق بزرگ در پکن رسید که همه واقفیم که به لحاظ امکانات و تجهیزات مورد نیاز برای پرداختن به ورزش با مشکلا‌ت زیادی مواجه‌اند؛ محدودیت‌ها و تمایزهایی که خواسته‌ و ناخواسته تا امروز بین ورزش سالم‌ها و ورزش معلولان ما فرق قائل شده است تا امروز هم چشم امیدشان به حمایت‌های رئیس‌جمهور محترم باشد که با حضور تحسین‌برانگیز خویش در بازی‌های پارالمپیک و ۵/۲ برابر کردن جوایز مدال‌آوری‌ها، از دو بعد مادی و معنوی نشان داد که به ورزش جانبازان و معلولان باید توجه ویژه کرد بنابراین با چنین نگاهی باید به یاری و حمایت ورزش این قشر پرداخت؛ کسانی که روحی بزرگ دارند و در مقابل ناملایمات زود روحیه خود را نمی‌بازند.
بی‌شک وقتی می‌شنویم که در خوزستان اداره کل تربیت بدنی، تنها زمین ورزش جانبازان و معلولان استان را از آنان می‌گیرد و در مزایده در اختیار رشته دیگری قرارمی‌دهد، از خود می‌پرسیم که چرا باید در عمل عده‌ای ساز مخالف زده و با ورزش جانبازان و معلولان سرافراز این‌گونه نامهربانی کنند؟! براستی آیا باید پاداش دو مدال طلا و برنز جواد حردانی در پارالمپیک پکن را این‌گونه داد؟

حجت الله اکبر آبادی‌

منبع : روزنامه جام‌جم