بررسی بار اقتصادی شکستگی هیپ (ناحیه لگن استخوانی) در بیماران مراجعه کننده به بخش ارتوپدی بیمارستان سینا

● زمینه و هدف:
پوکی استخوان اصلی ترین علت شکستگی های گردن استخوان ران در دوران سالمندی می باشد. این شکستگی ها هزینه سنگینی را از بودجه های خدمات بهداشتی به خود اختصاص می دهند. شاید ارزشیابی دقیقی از این هزینه ها، کمک بزرگی در جهت انجام مطالعات اقتصادی ـ بهداشتی به منظور ارزیابی کفایت و اثربخشی راهبردهای غربالگری و پیشگیری در مورد این مشکل بهداشتی باشد. در کشور ما تا به امروز هیچ آمار و اطلاعاتی در مورد بار اقتصادی ناشی از شکستگی های لگن محاسبه نشده است. هدف از این مقاله برآورد متوسط هزینه های مستقیم پرداخت شده به ازای هر بیمار دچار شکستگی لگن می باشد.
● روش کار:
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی پرونده ۲۰۰ بیمار مراجعه کننده با شکستگی لگن به بخش ارتوپدی بیمارستان سینا در طی سال های ۱۳۸۲-۱۳۷۷ صورت گرفت. برای هر کدام از بیماران پرسشنامه ای دقیق از هزینه های مربوط به خدمات بیمارستانی انجام شده، تهیه گردید و از روی پرونده هر کدام از آنها اطلاعات مورد نیاز استخراج و به داخل هر پرسشنامه منتقل گردید. علاوه بر اطلاعات مربوط به هزینه ها، اطلاعات شامل نوع تروما و شکستگی، سن، وضعیت تاهل، جنس، نوع پروتز و وسایل استئوسنتز به کار برده شده، سابقه ابتلا به بیماری، مصرف دارو، مصرف سیگار، وضعیت سلامتی در زمان مرخص شدن از بیمارستان، سابقه شکستگی در اقوام درجه اول و... در داخل هر پرسشنامه ثبت گردید.
● یافته ها:
متوسط هزینه پرداخت شده به ازای هر بیمار با شکستگی لگنی ۳۲۰/۹۳۳/۴ ریال(۵۸۸ دلار) برآورد گردید. متوسط روزهای بستری به ازای هر بیمار، ۱۶ روز، سن متوسط بیماران، ۶۰ سال و سن متوسط بیماران بالای ۵۰ سال، ۷۱ سال محاسبه شد. ۴۹% بیماران، مرد و ۵۱% آنها، زن بودند. ۷۲% از شکستگی ها سرویکال و ۲۸% از آنها تروکانتریک تشخیص داده شده بودند.بیش ترین وسیله به کار برده شده در اعمال جراحی پیچ و پلاک فشاری( D.H.S ) با ۵/۴۱% موارد بود و در نهایت ۵/۲% از بیماران در طول اقامت در بیمارستان فوت شدند.
● نتیجه گیری کلی:
با در نظر گرفتن هزینه متوسط ۳۲۰/۹۳۳/۴ ریال، به ازای هر بیمار مراجعه کننده با شکستگی لگن و شکستگی پروگزیمال گردن استخوان ران و برآورد کل هزینه های درمان معادل با ۰۰۰/۷۲۰/۹۳۲/۲۲۶ ریال در سال، باید این شکستگی ها را به عنوان مساله بزرگ اقتصادی ـ بهداشتی در نظر گرفت و ابزار مناسبی در جهت پیشگیری از این مشکل بهداشتی تعیین کرد.

علی اکبر سهیلی آزاد
هوتن یاوری
مریم اعظمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی