واکنش ظالمانه

بدون شك جورج بوش اصیل ترین معرف سیستم ترور و خشونتی است كه برتری اقتصادی، تكنولوژیكی، و سیاسی قدرتمند ترین كشور دنیا، بر دنیا تحمیل كرده است. به این دلیل ما شریك مصیبت مردم آمریكا و ارزش های اخلاقی آنان هستیم. رهنمود خانم كاتلین كاردن، قاضی دادگاه فدرال در شهر ال پاسو در ایالت تكزاس در روز جمعه گدشته (۶ آوریل) برای صدور حكم آزادی لوییس پوسادا كاریلس با قید وثیقه، فقط میتوانسته از كاخ سفید آمده باشد.
این پرزیدنت بوش بود كه در تمام مراحل، ماهیت جنائی و تروریستی متهم را نادیده گرفت و با یك اتهام سادهِ تخلف از قوانین اداره مهاجرت، از او حفاظت كرد. این واكنشی ظالمانه است. دولت ایالات متحده و اورگان معرف آن، یعنی قوه قضائیه، از قبل تصمیم به آزاد كردن این هیولا گرفته اند.
سوابق متهم مشهورند واز گذشته دور شروع میشوند. كسانیكه او را تعلیم دادند، تا هواپیمای كوبائی را درحال پرواز با ۷۳ مسافر، ورزشكار و دانشجو و كوبائی و خارجی و به همراه خدمه آن، منهدم كند؛ كسانیكه او را از زندان ونزوئلا بیرون كشیدند تا او در آن جنگ كثیف علیه مردم نیكاراگوئه شركت كند، جنگی كه باعث از بین رفتن هزاران نفر و تخریب كشوری برای چندین دهه در آینده گردید؛ كسانیكه به او قدرت قاچاق مواد مخدر و اسلحه دادند و بدین وسیله قوانین كنگره آمریكا را به مسخره گرفتند؛ كسانیكه در اجرای طرح "كاندور" با او همكاری كردند و عملیات تروریستی را بین المللی كردند؛ كسانیكه موجب شكنجه و مرگ و ناپدید شدن صدها هزار نفر از مردم آمریكای لاتین گردیدند؛ آن كسان، نمیتوانستند طور دیگری عمل كنند.
گرچه احتمال چنین تصمیمی ازجانب بوش وجود داشت، ولیكن اتخاذ آن توهینی به مردم ما محسوب میشود. از طریق گزارشات روزنامه مكزیكی پوراستو از استان كمانتارو در مكزیك و گزارشات منابع خود ما بود كه كوبا با دقت تمام متوجه شد كه چگونه لوییس پوسادا كاریلس از آمریكای مركزی به كن كون و سپس به جزایر موجرسی و از آنجا سوار بر قایق سانترینا و پس از عبور از بازرسی مقامات دولت فدرال آمریكا در مكزیك، به همراه چند تروریست دیگر از راه میامی وارد خاك آمریكا شده است.
با آنكه دولت آمریكا از ۱۵ آوریل ۲۰۰۵ از اطلاعات دقیق كوبا در مورد سفر این تروریست و چگونگی ورود او به خاك خود مطلع بود، معهذا یك ماه طول داد تا او را بازداشت كرد، و بعد از یك سال و دوماه اذآن كرد كه لوییس پوسادا كاریلس با قایق سانترینا از سواحل فلوریدا بطور غیرقانونی وارد آمریكا شده است.
تا كنون یك كلمه در باره قربانیان بی شمار جنایات او، در باره بمب هائیكه او در هتل ها و مراكز توریستی در سالهای اخیر منفجر كرده است، در باره چندین مورد توطئه قتل شخص من با هزینه دولت آمریكا، گفته نشده است.
برای بوش اهانت به نام كوبا با ایجاد مركز مخوف شكنجه به شیوه ابوقریب، كه دنیا را وحشت زده كرده است، در گوانتانامو، كه ایالات متحده بطورغیرقانونی از كوبا غصب كرده است؛ كافی نبود. سیاست های ظالمانه پیشینیان بوش برای او بسنده نبود. متضرر كردن كشور فقیر و توسعه نیافته ای چون كوبا به میزان ۱۰۰ میلیارد دلار، بسنده نبود. متهم كردن لوییس پوسادا كاریلس، مساوی با متهم كردن خود او بود.
به مدت نیم قرن هر بلائی برسر جزیره كوچك ما كه در نود میلی ساحل آنان است و تنها می خواهد مستقل زندگی كند، روا داشته است و ایالت فلوریدا به بزرگترین مركز جاسوسی وبراندازی حكومت كه تا كنون در روی كره زمین به وجود آمده است، تبدیل شد.
حمله به خلیج خوكها با مزدوران مهاجم و كشتن ۱۷۶ كوبائی و بیش از ۳۰۰ نفر زخمی، درحالیكه چند پزشك متخصص قبل از انقلاب كشور را ترك كرده بودند و كسی برای مداوای آنان نبود، برای آمریكا كافی نبود.
قبل از آن، كشتی فرانسوی لاكبره حامل اسلحه خریداری شده از بلژیك برای كوبا را در بندر هاوانا منفجر كرده بودند. بیش از ۱۰۰ كارگر در دو انفجار تنظیم شده پی در پی كشته شده بودند.
بحران موشكی كوبا در سال ۱۹۶۲ كه دنیا را تا لب پرتگاه اتمی كشاند، كافی نبود. این در زمانی بود كه بمب های اتمی، ۵۰ برابر بمب هایكه برسر هیروشیما و ناكازاكی ریخته بودند، قدرت داشتند.
وارد كردن انواع ویروس و باكتری و كپك به كشورما جهت انهدام محصولات كشاورزی و احشام، و در كمال ناباوری علیه انسان ها، كافی نبود. برخی از این میكروب های بیماری زا، از تولیدات لابراتوارهای آمریكای بودند كه بوسیله تروریست های معروف در استخدام ایالات متحده به كوبا وارد شده بودند.
علاوه برهمه اینها، یك بی عدالتی فاحش قرار گرفته است. زندانی كردن پنج وطن پرست قهرمان كوبائی بخاطر دادن اطلاعات حملات تروریستی از خاك آمریكا به كوبا. آنها را در یك دادگاه با استفاده ازروش كذب و تقلب به زندانهای طویل المدت تا دو نوبت حبس ابد محكوم كردند، و آنان، دور از هم و هر یك در یك زندان، صبورانه بدرفتاری های ظالمانه را تحمل كرده اند.
مردم كوبا به كرات و بی باك در مقابل مرگ ایستاده اند. آنان نشان داده اند كه با شعور و خرد و با تاكتیك و استراتژی مناسب و خصوصاً با حفظ وحدت بدور رهبری سیاسی و اجتمائی، از هیچ قدرتی در روی كره عرض شكست نمی خورند.
من فكر میكنم كه جشنهای روز اول ماه مه فرصت دلخواهی برای مردم ما است كه با مصرف حداقل سوخت و ایاب و ذهاب، احساسات خود را نسبت به كارگران و مردم فقیر دنیا نشان دهند.

نویسنده:فیدل كاسترو
به نقل از كانترپانچ در اینترنت
ترجمه: سید نعمت اله جزایری

منبع : خبرگزاری فارس