علی‌ پروین‌ و مجید جلالی‌؛ شکست‌ خورده‌های‌ سال‌؛بچه‌ محل‌های‌ خیابان‌ عارف‌ زیر گیوتین‌!

بچه‌ محل‌های‌ سابق‌، که‌ در مقطعی‌ هم‌ قرار بود همکار باشند، اما این‌ همکاری‌ به‌ دلایلی‌ مقدور نشد، بازندگان‌ اصلی‌ لیگ‌ برتر امسال‌ هستند که‌ هر دو را از عرشی‌ که‌ در آن‌ به‌ سر می‌بردند، به‌ فرش‌ رساند و این‌ اصلا اتفاق‌ خوشایندی‌ برای‌ فوتبال‌ ما نبود، نیست‌ و نخواهد بود...
«علی‌ پروین‌» و «مجید جلالی‌» دو بچه‌محل‌، بچه‌های‌ خیابان‌ عارف‌، هر دو در این‌ سال‌ها شمایل‌ یک‌ نوع‌ نگاه‌ به‌ فوتبال‌ بوده‌اند. «پروین‌» به‌ عنوان‌ اسطوره‌ پرسپولیس‌، جایگاهی‌ در تاریخ‌ فوتبال‌ ایران‌ دارد که‌ بی‌همتا است‌، چندان‌ که‌ حتی‌ متعصب‌ترین‌ هواداران‌ رقیب‌ هم‌ احترام‌ او را همواره‌ نگه‌ داشته‌اند و حتی‌ مربی‌ تیم‌ رقیب‌ سنتی‌ یعنی‌ «امیر قلعه‌نویی‌» و اسطوره‌ رقیب‌ سنتی‌ یعنی‌ «ناصر حجازی‌» همواره‌ نام‌ او را با احترام‌ برده‌اند. او، علاوه‌ بر شمایل‌ و اسطوره‌ پرسپولیس‌، در این‌ سال‌ها به‌ عنوان‌ شمایل‌ فوتبال‌ سنتی‌ شناخته‌ می‌شد، چنانکه‌ علاقه‌مندانش‌ با تمسک‌ به‌ واژه‌هایی‌ چون‌ غیرتمندی‌ و فوتبال‌ خون‌ دار حضور او را در تیم‌ پرسپولیس‌ ستایش‌ می‌کردند و منتقدانش‌ هم‌ با متهم‌ کردن‌ او به‌ فوتبال‌ بی‌برنامه‌ و به‌ اصطلاح‌ علی‌اصغری‌ او را زیر سوال‌ می‌بردند. اما او به‌ هر حال‌ به‌ نحوی‌ خود را از بار انتقادات‌ رها می‌کرد و علاقه‌مندان‌ پرسپولیس‌ او را به‌ عنوان‌ ناجی‌ پرسپولیس‌ می‌دانستند که‌ هر وقت‌ تیم‌ دچار بحران‌ می‌شود، «علی‌ پروین‌» توانایی‌ نجات‌ دادن‌ این‌ تیم‌ پرطرفدار را دارد...
«مجید جلالی‌» هم‌ محلی‌ جوان‌تر «پروین‌» اما، سمبل‌ فوتبال‌ علمی‌ در فوتبال‌ ایران‌ بود، چندان‌ که‌ با تمسخر او را «مجید کامپیوتر» می‌نامیدند و با این‌ واژه‌ توصیفی‌، به‌ تمسخر توانایی‌های‌ او می‌پرداختند. اما او هم‌ پاسخ‌ مناسبی‌ برای‌ منتقدانش‌ داشت‌: نتیجه؛ «علی‌ پروین‌» و «مجید جلالی‌» در دوره‌های‌ گذشته‌ لیگ‌ برتر، هر کدام‌ یک‌ قهرمانی‌ کسب‌ کردند تا شمایل‌های‌ دو نوع‌ فوتبال‌ هر کدام‌ یک‌ نتیجه‌ قابل‌ دفاع‌ داشته‌ باشند. قهرمانی‌ پرسپولیس‌ در لیگ‌ اول‌ برتر، در لیگی‌ که‌ به‌ دلیل‌ نبود زمین‌ خوب‌، پرزور بازی‌ کردن‌ معنای‌ برد را داشت‌، حقانیت‌ فوتبال‌ «علی‌ اصغری‌» را در آن‌ سال‌ به‌ اثبات‌ رساند و سپس‌ قهرمانی‌ «جلالی‌» با «پاس‌» در لیگ‌ سوم‌ مهر مثبت‌ بر حقانیت‌ جلالی‌ به‌ عنوان‌ پرچمدار فوتبال‌ علمی‌ زد. اما...
لیگ‌ پنجم‌ بدل‌ به‌ باتلاق‌ هر دو این‌ بچه‌محل‌ها شد. «پرسپولیس‌» با علی‌ پروین‌، ضعیف‌ترین‌ دوران‌ تاریخ‌ خود را تجربه‌ کرد. شکست‌های‌ پشت‌ سر هم‌ کار را تا آنجا رساند که‌ در ورزشگاه‌، پرسپولیسی‌ها با شعار «حیا کن‌، رها کن‌» به‌ استقبال‌ اسطوره‌شان‌ رفتند. ذلیل‌ شدن‌ بیش‌ از حد پرسپولیس‌ که‌ حتی‌ دل‌ رقیبان‌ سنتی‌ این‌ باشگاه‌ را نیز به‌ درد آورد (و از این‌ حیث‌ شبیه‌ استقلال‌ در دوره‌ دوم‌ لیگ‌ برتر به‌ مربیگری‌ کخ‌ آلمانی‌ بود)، تاثیرش‌ را در شکستن‌ اسطوره‌ پروین‌ گذاشت‌... بله‌، پروین‌ امسال‌ زمین‌ خورد و این‌ اصلا اتفاقی‌ خوب‌ نبود و نیست‌. شکستن‌ این‌ اسطوره‌، شکستن‌ گوشه‌یی‌ از تاریخ‌ فوتبال‌ ایران‌ به‌ شمار می‌رود و کسی‌ برای‌ این‌ شکستن‌ هورا نمی‌کشد، مگر اینکه‌ مریض‌ باشد و اغراضی‌ دیگر غیر از فوتبال‌ داشته‌ باشد...
«مجید جلالی‌» هم‌، به‌ نوعی‌ دیگر زمین‌ خوردن‌ و شکستن‌ را تجربه‌ کرد. گویی‌ که‌ کامپیوتر مجید کامپیوتر از کار افتاد. او که‌ با امید و وعده‌ قهرمان‌ کردن‌ صباباتری‌ کار در این‌ باشگاه‌ را آغاز کرده‌ بود، با چند شکست‌ پی‌درپی‌ این‌ تیم‌ که‌ بیشترشان‌ هم‌ با سه‌ چهار گل‌ بود و این‌ تیم‌ قدرتمند را در معرض‌ سقوط‌ قرار داده‌ بود، از کار برکنار شد. سپس‌ حرف‌ همکاری‌ او با پرسپولیس‌ پیش‌ آمد و او وعده‌ قهرمانی‌ با این‌ تیم‌ پرطرفدار را داد و سرخوشانه‌ اخبار را به‌ مطبوعات‌ کشاند، اما همکاری‌ او با این‌ باشگاه‌ به‌ انجام‌ نرسید تا او خسته‌ از بیکاری‌، مربیگری‌ تیم‌ شهید قندی‌ یزد را که‌ وضعیت‌ خطرناکی‌ داشت‌ قبول‌ کند، اما پس‌ از مربیگری‌ جلالی‌، وضعیت‌ خطرناک‌ این‌ تیم‌ وخیم‌تر شد و او با سه‌ شکست‌ پیاپی‌ در لیگ‌ برتر و یک‌ شکست‌ در جام‌ حذفی‌، تیم‌ پرطرفدار یزدی‌ را بدل‌ به‌ کاندیدای‌ اصلی‌ سقوط‌ کرد...
... و این‌ داستان‌ سقوط‌ دو شمایل‌ فوتبال‌ سنتی‌ و مدرن‌ ایران‌ است‌. شکستی‌ چنان‌ سنگین‌ و سخت‌ که‌ حتی‌ موفقیت‌های‌ گذشته‌ این‌ دو را نیز زیر سوال‌ می‌برد. حالا خیلی‌ها از خود می‌پرسند آیا موفقیت‌های‌ پروین‌ در پرسپولیس‌ به‌ دلیل‌ ضعف‌ سایر تیم‌ها نبوده‌ است‌ که‌ حالا با قوی‌ شدن‌ آنها پرسپولیس‌ و پروین‌ حرفی‌ برای‌ گفتن‌ ندارند؟در مورد «جلالی‌» هم‌ قهرمانی‌ پاس‌ با شانتاژ مطبوعاتی‌ و قضاوت‌های‌ بو دار داوران‌ در حمایت‌ از آن‌ تیم‌ زیر سوال‌ می‌رود تا باور کنیم‌ فوتبال‌ چقدر بیرحم‌ است‌ و بزرگانش‌ را چه‌ آسان‌ زیر گیوتین‌ می‌کشاند!
حالا دیگر کامپیوتر جلالی‌ و قهرها و فحش‌های‌ پروین‌ در رختکن‌، حیله‌های‌ پیش‌پا افتاده‌یی‌ هستند که‌ بی‌مصرف‌ گوشه‌یی‌ افتاده‌اند. این‌، بزرگترین‌ دستاورد لیگ‌ برتر پنجم‌ در شکستن‌ بزرگان‌ است‌. تا نوبت‌ نفر بعدی‌ کی‌ باشد!

کیوان‌ شافعی‌

منبع : روزنامه اعتماد