غلبه کردن بر بدخلقی‏ها

«حالات روحی به راحتی قابل توصیف نیستند، ولی شما می‏دانید آن‏ها چه هستند. زمانی که کسل و بی‏حوصله هستید، رفتارتان طبیعی نیست و آدم همیشگی نیستید؛ نتیجه‏ی نهایی این است که احساس اندوه می‏کنید. و چقدر احمقانه است که شما از دست خودتان کسل و عصبانی باشید. هیچ کس کسالت را دوست ندارد. چرا دفعه‏ی بعد که کسل و بی‏حوصله شدید، خود را تجزیه و تحلیل نمی‏کنید؟ آن وقت متوجه می‏شوید که شما مختارانه و با میل و اراده، خود را اندوهگین ساخته‏اید و زمانی که این کار را انجام می‏دهید، اطرافیانتان هم حالت غم و افسردگی شما را احساس می‏کنند. هر کجا روید، بدون آن که سخنی بر زبان آورید، حالت نگاه و چهره شما گواه احساسات درونی شماست و هر کس به شما نگاه کند از موج منفی ثبت شده در نگاهتان می‏تواند حال شما را حدس بزند. اطرافیان با مشاهده احساسات تیره‏ای که در نگاهتان منعکس است از شما رانده می‏شوند. آن‏ها ترجیح می‏دهند از آن ارتعاش‏های منفی، دور باشند. شما باید آن تیرگی را از آینه ذهنتان قبل از این که انعکاس آن را از نگاهتان بزدایید، پاک سازید.»
« شما در بازداشتگاه نظامی زندگی می‏کنید»
شما در بازداشتگاه نظامی این دنیا زندگی می‏کنید و همه کس مواظب رفتار و کردار شماست. شما نمی‏توانید تظاهر کنید. شما ناگزیرید طبیعی زندگی کنید. پس چرا طوری رفتار نکنید که همه با لذت به شما نگاه کنند. چرا آن‏ها نباید شادی را در قیافه شما ببینند؟ بدخلقی، همه کیفیت‏های خوب شما را می‏پوشاند.
نه تنها اطرافیان شما مواظب رفتار و کردارتان هستند، شما هم مراقب رفتار و عکس‏العمل آن‏ها هستید. و چون تمام مدت در حال مقایسه خود با دیگرانید، دچار بدخلقی می‏شوید، یا این که مشکلات پایان‏ناپذیر زندگی ممکن است شما را از حال و حوصله بیندازد. کسالت و بی‏حوصلگی ما اغلب نتیجه عوامل محیطی است. دنیا روی هر کدام از ما به یک طریق اثر می‏گذارد. ولی شما نباید اجازه دهید شرایط بیرونی رویتان مؤثر باشند. چرا شما باید تأثیرات محیط را به خود بگیرید؟ بعضی از افراد، برای روبه‏رور شدن با برخی از مسائل، حالت جدی به خود می‏گیرند. ولی بدخلقی، نه فرار و نه دریچه‏ی اطمینانِ هیجانی است. این طبیعی است که انسان گه‏گاهی به طور موقتی کسل و بی‏حوصله شود ولی نباید آن حالت ادامه پیدا کند.
هر کسالت و حالت اندوهی، علت خاصی دارد که در ذهن شما حک شده است. برای برطرف کردن هر کسالتی باید علت آن را از میان برداشت. هر روز با درون‏نگری، به دنبال علت افسردگی خود بگردید، و چنانچه زیان‏بخش است، آن را تصحیح کنید. شاید خود را بی‏تفاوت احساس می‏کنید و صرف‏نظر از آنچه به شما پیشنهاد شده، رغبتی به انجام کاری ندارید. بنابراین لازم است کوششی هوشیارانه در جهت ایجاد احساسات مثبت در خود بنمایید. از بی‏تفاوتی بترسید، که راه پیشرفت شما را در زندگی، با فلج کردن نیروی اراده، سد می‏کند.
شاید وضعیت فکری شما به سبب یأس و نومیدی در مقابل بیماری خاصی باشد که از درمان و معالجه آن ناامید شده‏اید. شما باید قوانین صحیح زندگی را که منجر به زندگی سالم، فعال و اخلاقی می‏شود دنبال کرده و ضمناً برای کسب ایمان بیش‏تر، به قدرت شفابخشی خداوند متوسل شوید.
فرض کنید، این احساس بر شما غالب شده که تصور می‏کنید آدم شکست‏خورده‏ای هستید و هرگز نمی‏توانید در زمینه‏ای به موفقیت برسید. مشکل خود را تجزیه و تحلیل کنید و ببینید آیا شما واقعاً همه نوع کوششی در این زمینه به عمل آورده‏اید؟
خداوند کل آفرینش را اداره می‏کند و از کلی‏ترین تا جزیی‏ترین چیزها آگاهی دارد، و ما به تصویر او ساخته شده‏ایم، بنابراین نمی‏توانیم برای شکست یا موفقیت خود دلیل بیاوریم. از کار سخت و پرتلاش نهراسید. کار هرگز به کسی آسیب نرسانده است. معهذا هر فردی باید یاد بگیرد آرام و خونسرد کار کند و فکر نماید. وقتی به گونه‏ای آرام در فعالیت هستید می‏توانید از عهده هر کاری که به عهده گرفته‏اید برآیید، زیرا ذهنتان آرام و شفاف است.
عده‏ای از افراد نه تنها کوشش کافی برای کسب موفقیت انجام نمی‏دهند بلکه از نظر ذهنی هم فعال نیستند. آن‏ها وقت زیادی را تلف می‏کنند بدون آن که کار مثبتی انجام داده باشند، و به آن، عنوانِ استراحت می‏دهند. ولی حتی در آرامش واقعی، فرد از نظر ذهنی فعال است. او ممکن است به خداوند یا به منظره‏ای زیبا یا تجاربی دلنشین بیندیشد. فعالیت ذهنیِ آرام و مثبت، نیروبخش است. با وجود این بسیاری از افراد، فعالیت خلاق را با تنش می‏آمیزند و با نگرشی پرتنش و توأم با عصبیت، هدفی را دنبال می‏کنند.

منبع : iran۴me