تاثیر قصه بر نوزاد و کودک

متخصصان روان شناسی، قصه گفتن را برای تکامل مغز نوزادان و کودکان لازم می دانند. یا قصه گویی علاوه بر شناساندن صدای والدین، صحبت کردن برای کودک راحت می شود و کلمات را صحیح و کامل ادا می کند.
بیشتر والدین بر این باورند که نوزاد هیچ چیز را متوجه نمی شود و لازم نیست با او حرف بزنند، این در حالی است که مغز نوزاد آماده پذیرش و یادگیری است و دوست دارد صدای والدین خود را بشنود و با محیط آشنا شود.
والدین حتما باید نام اشیا، غذا، اسباب بازی و یا هر چیز دیگری را که به نوزاد می دهند برای او بگویند و زمانی که کودک سعی می کند به هر لفظی کلمه را ادا کند صحبت کردن او را قطع نکند و اجازه دهند هر طوری که راحت است آن را تلفظ کند.
نوزادان به صدای افراد مونث بهترین پاسخ را می دهند، مطالعات نشان داده شده است که صحبت با زبان کودک، باعث تاخیر در زبان کودک نمی شود. والدین باید سعی کنند در صحبت با کودک ترکیبی از لغات بزرگسالان را با صدای بچه گانه مورد استفاده قرار دهند.
داستان و قصه نقش بسیار مهمی در تکوین شخصیت کودک دارد. از طریق قصه ها و داستان های خوب کودک به بسیاری از ارزش های اخلاقی پی می برد. پایداری، شجاعت، نوع دوستی، امیدواری، آزادگی، جوانمردی، طرفداری از حق و حقیقت و استقامت در مقابل زور و ستم ارزش هایی هستند که هسته مرکزی بسیاری از قصه ها و داستان ها را تشکیل می دهند پرورش حس زیباشناسی در کودک متوجه ساختن کودک به دنیایی که اطرافش را فرا گرفته، پرورش عادات مفید در کودک، تشویق حس استقلال طلبی و خلاقیت کودک هدف های اصلی طرح قصه های خوب برای کودکان است.
کودکان علاقمند به دیدن عکسها با رنگهای شاد و پیچیده می باشند بنابراین باید برای آنها کتابهای داستانی تهیه شود که رنگی با تصاویر بزرگ باشد. این عمل باعث افزایش آشنایی و عکس العمل کودک می شود.
حس شنوایی کودک نسبت به تکلم او حساس تر است، کودک دوست دارد صداهای مختلف را بشنود و در مقابل آنها بسته به علاقه عکس العمل نشان می دهد یه طوری که آنها را تقلید می کند و منتظر تشویق والدین می ماند.
محسن علومی

منبع : روزنامه کیهان