در مواجهه با بحران اقلیمی و ضرورت کاهش سریع انتشار گازهای گلخانهای، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. در حالیکه تمرکز سیاستگذاریها عمدتاً بر انرژیهای بادی و خورشیدی معطوف شده، پژوهشهای جدید بر نقش کلیدی منبعی کمتر مورد توجه یعنی زیست توده تأکید دارند.