در بیشتر جوامع مدرن کارگران جزو سرمایههای اجتماعی و اقتصادی بهشمار میروند و بیتوجهی به جایگاه و حقوق آنها در هیچ منطقی پذیرفتنی نیست، اما بهنظر میرسد در کشور ما آنطور که باید و شاید به این قشر توجه نمیشود و نبود اثری روشن و شفاف از بندهایی در راستای ارتقای وضعیت معیشتی و اجتماعی این قشر در برنامههای کلان گواهی است بر این ادعا. اما چرا در برنامهها و اسناد کلان آنگونه که باید به این جامعه گسترده توجه نشده است؟ این سوالی است که فعالان حوزه کارگری در پاسخ به آن نبود قدرت تشکلیابی کارگران …