وقتی نام «سووشون» شنیده میشود، ذهن هر مخاطب اهل ادبیاتی فوراً به سیمین دانشور گره میخورد؛ نویسندهای که با خلق زری، نهتنها نخستین زن داستاننویس حرفهای ایران شد، بلکه برای نخستینبار، تصویر زنی اندیشمند، مستقل، ریشهدار و درگیر با تحولات سیاسی-اجتماعی را در ادبیات معاصر نشاند، اما نرگس آبیار در چرخشی ۱۸۰ درجهای از محتوای داستان و گذشته متعهد خود، آن را آلوده ابتذال کرد.