با آغاز مرجعیت آیتالله بروجردی، حوزه علمیه قم که در سال ۱۳۲۶ حدود دو هزار طلبه داشت، وارد دورهای از تحول ساختاری شد. این تحول با اقداماتی چون تصحیح و نشر کتب اساسی، پرداخت منظم شهریه به طلاب، و تأسیس نشریات تخصصی همراه بود. توسعه ارتباطات بینالمللی از طریق اعزام نمایندگان به کشورهای مختلف و همکاری با دارالتقریب مصر، از دیگر دستاوردهای این دوره در مسیر ابلاغ جهانی اندیشه دینی و مذهبی بود.