هگل مک‌اینتایری؛ نبردی فلسفی بر سر معنای خوشبختی / چه باشد آنچه خوانندش «زندگی خوب»؟ / زندگی خوب: سفری بی‌پایان یا مقصد نهایی؟

رسیدن به اهدافی نظیر خانه، ثروت، یا فرزند، اگرچه می‌تواند رضایت‌بخش باشد، اما بدون تحرک معنوی و فکری، فرد را در وضعیتی ایستا و فاقد رشد قرار خواهد داد.به عبارت دیگر، اگر کسی دریابد که زندگی خوب نه یک نقطه پایان، بلکه خود مسیر است، انگیزه او برای زیستن افزایش می‌یابد. درنتیجه، شاید بتوان با ترکیبِ فلسفه هگل و مک‌اینتایر زندگی خوب را یک «دیالکتیک ابدی» و «همیشگی» تصور کرد، که البته در نوع خود بسیار ترسناک است.