وقتی قرآن نازل میشد، بسم الله بهعنوان علامت آغاز یک سوره جدید شناخته میشد. مردم به محض شنیدن این عبارت، منتظر نزول یک سوره قرآن بودند. اما در مورد سوره توبه که بدون بسم الله نازل شد، این موضوع به دلیل ویژگیهای خاص سوره و محتوای آن بوده است؛ زیرا این سوره به مسائلی چون غضب الهی و صفات جلالی خداوند میپردازد و ذکر بسم الله در آن با محتوای سوره تناسب نداشت.