خانه‌ای که دیوارهایش هنوز برای حسین(ع) گریه می‌کنند

هر غروب، در کوچه‌های ساکت ابوزیدآباد، خانه‌ای نفس می‌کشد که سقف گنبدی و دیوارهای کاهگلی‌اش، دو قرن است با نوای «یا حسین(ع)» جان می‌گیرد؛ خانه‌ای ساده که دل‌های خسته را به اشک پیوند می‌زند.