در دوره اوجگیری انقلاب اسلامی، حسن ارفع با بهرهگیری از تجربیات خود در کودتاهای گذشته (۳ اسفند ۱۲۹۹ و ۲۸ مرداد ۱۳۳۲) و همکاری با مستشاران خارجی، تلاش داشت تا سلطنت را از فشارهای داخلی و خارجی حفظ کند، اما به دلیل بحرانهای داخلی، ناتوانی حکومت در مدیریت تحولات سیاسی آن زمان و گستردگی اعتراضات مردمی، در اجرای این امر ناکام ماند و وقتی غلبه قیام عمومی معلوم شد، معالجه بهانهای شد تا او در دی ۱۳۵۷ به خارج از کشور فرار کند!