فیلمسازانی که آثار اجتماعی را شعاری و سطحی می‌سازند

فیلمسازان سینمای اجتماعی ایران ذهنی فقیر برای ایده‌یابی و پرورش آن دارند و نمی‌توانند از حدی بیشتر روی سوژه‌ها عمیق شوند. آنها حتی نگاهی عمیق و ریز به دنیای پیرامون‌شان ندارند.