یکبار که در منزل ایشان تازه از زیارت عاشورا فارغ شده بودیم، رو به شهید صیاد شیرازی کردم و گفتم: راه کربلا، باز شده و همه میروند. شما که خدمات بسیاری در دفاع مقدس انجام دادهاید، چرا به کربلا نمیروید؟ سر بلند کرد. نگاهی با تبسم به من انداخت و گفت: من نذر کردهام اگر قسمت شد، پیاده به کربلا بروم