چند سال پیش تصمیم گرفتم چند روزی از شلوغی و فشار کار فاصله بگیرم و تا به خودم آمدم در گرگان بودم. شهری که همیشه نامش با بوی درختان بلوط و صدای آب و مه در هم آمیخته. بهعنوان یک طبیعتدوست، هیچچیز برایم لذتبخشتر از این نبود که در دل جنگل راه بروم، نفسم را از هوای تازه پر کنم و گوش به صدای طبیعت بسپارم. مقصد اولم، پارک جنگلی ناهارخوران بود؛ جایی که آوازهاش قطعا به گوش هر مسافری که قصد سفر به شمال شرقی ایران را دارد، رسیده است.