نمیشود نام محمدجواد ظریف به میان بیاید و سهم و نقش او در چهاردهمین دور انتخابات ریاست جمهوری از نظر دور بماند؛ سیاستمداری که خوشنامیاش، فصاحتش در سخنرانی و نیتی که در گفتههایش وجود داشت، از مردمی که در آماج ناامیدی از وضع موجود قرار داشتند، موجی ساخت که روی آن ایده «وفاق» سوار بود؛ قرائتی از سیاستورزی که گرچه در آن خواست مردم همچنان ارزش اصلی بود اما وقتی به ارزش واقعی دست مییافت که مخالفان هم امکانی برای گفتن و شنیدن داشته باشند.