ارزشمندی شاهنامه از اعتدال فردوسی است

سهم قابل تاملی از کمال و زیبایی و ارزشمندی شاهنامه، مرهون اعتدال فردوسی است که در هیچ مقوله ای افراط نمی کند؛ نه در لفظ و معنا ، نه در تقدیس انسان ها ؛ نه در تبعیض نژادی و جنسیتی. برتری در شاهنامه، تنها به واسطه برتری صفات انسانی است . از این روست که در شاهنامه ما انسان کامل نداریم؛ بلکه سخن از انسان کامل‌تر است؛ برای همین است که هیچ‌کس عاری از لغزش و خطا نیست. نه رستمی که ابرپهلوان شاهنامه است؛ نه اسفندیار، که نماینده دین است.