این پایاننامه به بررسی نقش فناوری بلاکچین در جامعه ایران پرداخته و تأثیرات آن را از نظر فرهنگی، هویتی، و اجتماعی تحلیل کرده است. پژوهشگر با استفاده از روشهای کیفی مانند مردمنگاری دیجیتال و مصاحبه با کاربران، سعی کرده است تجربه روزمره ایرانیان را در فضای بلاکچین توصیف کند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که این فناوری، علاوه بر ارائه ویژگیهایی همچون شفافیت و غیرمتمرکز بودن، مفاهیم فرهنگی جدیدی مانند اعتماد دیجیتال، روابط هویتی و حتی اشکال جدیدی از تبعیض و ناهنجاری را در این فضا شکل داده است.