شیخ عبدالله جوادی آملی، پس از اتمام تفسیر قرآنش که ادامهی راهی بود که علامه طباطبایی به توصیهی استادش، آقاسیدعلی قاضی، آغاز کرده بود، به نجف اشرف سفر کرد تا این اثر را نخست به محضر امیرالمؤمنین علیهالسلام و سپس به مرجعیت اعلای شیعه، آیتالله سید علی حسینی سیستانی، تقدیم کند.