یادداشت‌های علم، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۵۱: به شاه گفتم که مردم باید به حساب و به بازی گرفته شوند و برای آنها سرگرمی و وسیله بازی درست کرد؛ چرا باید مردم در مسائل زندگانی روزمره شان حرف نزنند / فرمودند: آخر این همه کار‌های بزرگ را مردم چه طور توجه ندارند؟

یادداشت‌های اسدالله علم: عرض کردم: به هر صورت چه بخواهیم چه نخواهیم، در دنیای پرآشوب پرغوغا[یی] هستیم و باید خودمان را تطبیق بدهیم. اعلیحضرت همایونی هم که همیشه می‌فرمایید، از حوادث جلو هستید، پس چرا در این زمینه ها فکری نکنیم؟ فرمودند: آخر چه فکری می شود کرد؟ بیش از این که کار می‌کنیم و صمیمانه هم کار می‌کنیم، که نمی توان کرد. عرض کردم: بلی، ولی باید قابل لمس برای مردم باشد. فرمودند: من علت نارضایی نسل جوان را فکر کرده ام چیست. تفاوت حقوق‌ها بین جوان‌ها و آنها که بر سر کارند، زیاد است، باید از بین …