ایرانیان باستان رسیدن خورشید به نقطه اعتدال بهاری را جشن میگرفتند؛ در واقع نقطهای که خورشید با عبور از آن از نیم کره جنوبی آسمان به نیمکره شمالی وارد و از آن پس طول روزها از شبها در نیمکره شمالی زمین طولانیتر میشود. آنها همین رویداد نجومی را مبدا تقویم خود قرار داده و جشن میگرفتند.