یازده سال از ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی میگذرد اما هنوز نشانه روشنی از تحقق اهداف آن دیده نمیشود. سیاستهایی که قرار بود تابآوری اقتصادی را در برابر تحریمها و تکانههای بیرونی تقویت کند، امروز خود در پیچوخم نبود شاخصهای کمی، بیبرنامگی اجرایی و ضعف نظارتی گرفتار شده است. وقتی مفاهیم کلان بدون متر و معیار مشخص ابلاغ میشوند و سازوکار نظارتی نسبت به ارائه گزارشهای آسیبشناسانه بیتوجه است، نتیجه چیزی جز دور شدن از هدف اصلی نخواهد بود.